Buradasınız
1 Mayıs’ı Hiç Unutmayacağım
Bahçelievler’den bir meslek lisesi öğrencisi
Bir Pazar sabahı, günlerden 1 Mayıs. Kendimi yarı uykulu şekilde bir otobüsün içinde buldum. Sabahın erken saatleri olmasına rağmen mutluydum, çünkü sevdiğim insanlar ve sevdiğim türküler de benimle beraber yolculuktaydı.
İlk defa 1 Mayıs’a katılıyordum ve başıma geleceklerden haberim yoktu. Türküler, marşlar, sloganlar ve dostlarla yolun sonu gelmişti. Otobüsten indiğimizde yüzlerce UİD-DER’li gördüm. İlk slogan atıldı ve yüzlerce dost, yüzlerce UİD-DER’li, yumruğunu kaldırıp haykırdı özgürlüğün sesini. O anın tasvirini yapmak imkânsız. Bütün ömrüm boyunca dilediğimi söyleyememek, haykıramamak boğazımda bir yumru oluşturmuştu. 1 Mayıs’ta o yumrudan kurtulmuştum. İşte başıma bu gelmişti. İlk defa isteklerimi hür irademle, son sesimle ve hep bir ağızdan söylüyordum.
Çevremdeki insanlar neden bir öğrencinin işçi bayramına katıldığını merak ediyordu. Ne olursak olalım önce insanız ve çarkın bir dişlisiyiz. O meydanda kendim için, nefes alan bütün canlılar için, akan ve akmaya devam eden kanlar için, sömürülen insanlık için, sınırlar ve sınıflar olmadan hep beraber insanca yaşamak için bulundum. Bunun için insan olmak yeterli. Bu yüzden insan olan ve insanlığını kaybetmemiş herkesin meydanda yeri hazırdır. Kimse hiçbir şeyden korkmamalı. İşçiler gücünü keşfetmeli ve duyurmalı sesini bütün insanlığa. Bu 1 Mayıs bana çok şey hissettirdi, çok şey öğretti. Fakat UİD-DER olmasaydı bu hislerimin ortaya çıkması imkânsızdı. Disipliniyle, tutarlılığıyla, tutkusuyla UİD-DER korteji olarak meydandaki tüm gözleri üzerimize çektik. 1 Mayıs’a damgamızı vurmuştuk. Bunu herkese hissettirmiştik.
Ve en önemlisi 1 Mayıs’ta çok güzel bir şey daha tecrübe ettim. Ben hayatta din, dil, ırk ayrımı yapmadan bütün insanlığı hiçbir önyargım olmadan sevdim ve sevmeye devam edeceğim. Bütün insanları kardeşim olarak gördüm. Ve ilk defa o gün aldım bu sevgimin karşılığını. Hiç tanımadığım insanlar beni bağırlarına bastılar, kardeşleri gibi gördüler. İçim umut doldu bütün insanlığa karşı. Lafı daha fazla uzatmadan söylemek isterim ki bu 1 Mayıs hayatımda unutamayacağım bir gün oldu benim için. Bütün UİD-DER’li dostların payı var bu günde. Umarım her geçen gün büyürüz ve meydanlara sığmayız.
Yok edin insanın insana kulluğunu bu davet bizim!
Yaşasın 1 Mayıs, Yaşasın Örgütlü Mücadelemiz!
ATEŞ
Son Eklenenler
- 7 Martta greve çıkan Lezita işçileri, 17 Martta yürüyüş ve basın açıklaması gerçekleştirdi. Grevlerini sürdüren Lezita işçileri patronun grev kırıcılığına karşı da mücadele ediyor. 18 Martta Ankara’ya yürüyüş başlatan Agrobay işçileri, 21 Martta...
- İktidarın desteğini arkasına alan patronlar işçilerin haklarına pervasızca saldırıyor, işçiler mücadele ediyor. Adıyaman Besni’de Mega Polietilen fabrikasında ücret gaspına karşı başlayan direniş sonuç verdi, işçilerin 2 aylık ücretleri yatırıldı....
- Birleşik Metal-İş Sendikası Gebze 1 No’lu Şubenin örgütlü olduğu Mersen’de işçiler, sendika ve toplu sözleşme hakları için 19 Nisanda greve çıktı. Sendikadan yapılan açıklamada şu sözlere yer verildi: “Fransa sermayeli Mersen’in merkez yöneticileri...
- İşçi Dayanışması’yla tanışmış işçi kardeşlerimiz, gazetemizin kendilerinde yarattığı değişimi çok iyi bilir. UİD-DER ile yolları kesişen her işçi kardeşimizin zihni açılır, doğru bir ifadeyle dünyaya ve her şeye sanki üç boyutlu bir gözlükle bakar...
- Bu dünyaya sadece çalışmak için gelmiş gibiyiz. İşyerinde arkadaşlarımın ağzından sürekli şu sözler dökülüyor: “Ya biz bu dünyaya çalışmak için mi geldik? Evde iş, fabrikada iş… Sürekli bir döngünün içinde dönüp duruyoruz. Neden bu kadar çok...
- Türkiye’de seçimler öncesinde çok sayıda emekli eylemi gerçekleşti. Emeklilerin yaşadığı sorunların sandığa yansıyarak yerel seçimleri etkilediği herkesin malumu… Sorunlarımız bitmedi ve seçim sonrasında da emekliler olarak taleplerimizi haykırmaya...
- Merhaba dostlar; bizler İstanbul’dan bir grup öğretmeniz. 1 Mayıs’a yaklaşırken duygularımızı siz işçi kardeşlerimizle paylaşmak istedik. Öncelikle her sene olduğu gibi bu sene de 1 Mayıs coşkusunu haftalar, aylar öncesinden hissetmeye başladık. O...
- Öz Gıda-İş Sendikasında örgütlü işçilerin 7 Marttan beri grevde olduğu Abalıoğlu Lezita fabrikasında 16 Nisanda jandarma işçileri ve sendikacıları darp etti ve ters kelepçeyle gözaltına aldı. Yaralanan 8 işçi hastaneye kaldırıldı. İzmir Kemalpaşa’da...
- 17 Nisan Sağlıkta Şiddete Karşı Mücadele Günü kapsamında Türkiye’nin pek çok kentinde sağlık emekçileri basın açıklamaları gerçekleştirdi. 12 yıl önce Gaziantep’te görev sırasında katledilen Dr. Ersin Arslan ve sağlıkta şiddet sonucu yaşamını...
- Bursa’da faaliyet gösteren Durak Tekstil’de 6 işçi Öz İplik-İş Sendikasına üye oldukları için işten atılmış ve fabrika önünde direnişe geçmişlerdi. 6 Şubattan itibaren direnişlerine kararlı bir şekilde devam eden Durak Tekstil işçileriyle dayanışma...
- Sermaye sınıfı ve iktidar bizi bir birey, bir insan olarak değil sadece ucuz işgücü kaynağı olarak görüyor. Çok çocuk doğurmamızı, gelecek işçi kuşaklarını yetiştirmemizi beklerken, kadın istihdamını teşvik ettiklerini söylerken, doğum ve emzirme...
- Adıyaman’ın Besni ilçesinde bulunan Mega Polietilen fabrikasında 2 aylık ücretleri gasp edilen işçiler 8 Nisanda iş bırakarak direnişe başladı. 15 Nisanda BİRTEK-SEN’in çağrısıyla fabrika önünde bir dayanışma eylemi yapıldı. 5 Nisandan bu yana...
- İşçi sınıfının 8 saatlik işgünü için mücadelesinden doğan 1 Mayıs’ın 138 yıllık bir tarihi var. Kuşaklar boyunca kadın ve erkek işçiler işgününü 8 saate indirmek için mücadele ettiler ama bu mücadele işgününün kısaltılması talebiyle sınırlı kalmadı...