Buradasınız
Direnişteki THY İşçisiyle Söyleşi
Hava işkolunda grev yasağına karşı greve çıkan ve işten atılan THY işçileri direnişlerine devam ediyorlar. UİD-DER, havayolu işçilerinin direnişlerini destekliyor ve direniş yerini sık sık ziyaret ediyor. Bu ziyaretlerden birinde direnişçi bir işçiyle gerçekleştirdiğimiz söyleşi, işçilerin sektör gözetmeden birliğe ve dayanışmaya duyduğu ihtiyacı bir kez daha ortaya koyuyor.
UİD-DER: Çalışma koşullarınızdan bahseder misiniz?
Kabin görevlisi-hostes: Öncelikle şunu söylemek istiyorum, çalışma koşullarımız dışarıdan göründüğü gibi değil. Biz sadece paramızı alıp, orayı burayı gezen işçiler değiliz. Sendikamızın yaptığı toplu iş sözleşmesinde var olan haklarımız açık bir şekilde ihlal ediliyor. Haklarımıza sahip çıkmayalım diye her işe geldiğimizde, her uçuşta direncimizi kırmaya çalışıyorlar. Üzerimizde sürekli bir baskı var. Biz gece 2’de insanlar uyurken, hazırlanıp uçuşa gidiyoruz. Uçuşa giderken de bir kontrol mekanizması var: Uçuşa uygun muyuz, değil miyiz diye denetliyorlar. Saçımızdan tutun da tırnak ojelerimize kadar her şeyimize bakıyorlar. Onlara göre uygunsak uçuşa gidiyoruz. Bazen de beş soruluk sınavlara tâbi tutuluyoruz. Bu küçük testlerle teknik bilgimizi ölçüyorlar. Bunların işlevselliği tartışılır ama bizleri strese soktuğu bir gerçek. Çok sıkıntılı saatlerde çalışıyoruz. Sabah 5’te eve gidiyoruz. Günümüz uyuyarak geçiyor. Bazen de akşam vakti uçuşa gidiyoruz. Eve gelişimiz öğlen 12.00. Zaten bu saatlerde uçuşlar en az üç saattir. O saatte eve geldiğimiz gibi uyuyoruz. Sonrasında daha dinlenemeden sabah 6’da yeni bir uçuşa gönderiyorlar. Bu şekilde de uykumuzu almadan, dinlenmeden uçuşa gidiyoruz. Var olan bütün enerjimizi, gücümüzü kullanmaya çalışıyorlar. 15-16 saat mesai yaptırıyorlar. Bazen 18 saat mesai yapıyoruz. Uçuculukta ne olacağı belli olmaz. Ne zaman eve gideceğimiz belli olmuyor. Mesela 5’te evde olacağını sanıyorsun çünkü sana verilen program öyle ama gece 12’de evde oluyorsun ya da 2 gün sonra.
Neden greve çıktınız? Grev yasağının çalışma koşullarınızı nasıl etkileyeceğini düşünüyorsunuz?
Son zamanlarda, toplu iş sözleşmemizin 18 aydır yapılmamış olmasının verdiği bir sıkıntı vardı işçilerde. Görüşmeler işveren tarafından ötelendi. Uzlaşmazlıkla sonuçlandı. Sonrasında işveren “para konuşalım” dedi. Ama sendika paradan daha önemli kurallar ve öneriler olduğunda diretti. Asıl talepleri duymazdan gelen işveren bu süreci uzattıkça uzattı. Bundan dolayı hala yapılamamış olan 23. dönem toplu iş sözleşmesi var. Biz hala 22. döneme tabiyiz. Bu süreçte resmi arabulucu sürecine girildi. Ona da karşı çıkıldı. Mahkemeye verdi işveren, derken süreç Eylül’deki duruşmaya kaldı. Sendika bunu kabul etmedi ve tekrar resmi arabulucu dönemi başladı. Tam da bu süreçte grev yasağı yasası gündeme geldi. 29 Mayısta insanların iş bırakması tam da o sürecin bir sonucudur. Grev yasağının gelmesiyle, sendikanın işçileri temsilen hiçbir hükmü kalmayacak. Bunu zaten herkes biliyor. Daha doğrusu sendikalı işçiler bunu bilmek zorundalar. Dolayısıyla bu yasakla beraber, sendikanın varlığıyla yokluğu arasında bir fark olmayacak. İşveren de toplu iş sözleşmesinde istediği gibi kurallar ya da yasaklamalar koyabilecek. Eğer yine bir uzlaşmazlık sürecine girilirse yüksek hakem kuruluna gidilecek. Yüksek hakem kurulunun da nasıl bir karar çıkartacağını zaten görüyoruz. Yani grev yasağıyla patronun düdüğü çalacak bundan sonra. Biliyoruz ki bunu bütün iş kollarına getirmeye çalışıyorlar. İş koşullarımız şimdiye kadar zaten zordu. Bundan sonra daha da zorlaşacak. Mesela ayda 8 günlük dinlenme hakkımız varken, bunu 6 güne indirecekler. Hem de bu günlerin saatlerini kendileri belirleyecekler vs. İş sözleşmemizde olan dinlenme saatlerimizi düşürecekler.
Grev günü neler hissettiniz? Daha önce grev-direniş deneyiminiz ya da ziyaretiniz oldu mu?
Raporluydum, evdeydim. Kesinlikle desteklemem gerektiğini düşündüm. Daha önce herhangi bir grev ya da direnişi ziyaret etmedim. Ama haberlerden takip ediyordum. İnsanın başına gelince anlayabiliyor. Normalde hayatımın hiçbir anında apolitik biri olmadım. İşyerinde ya da normal hayatımda haksızlıklara karşı tepkimi gösterdim. Türkiye’de çok fazla hak ihlali var. Ama bu da örgütlenme sorunundan kaynaklanıyor. Bu örgütsüzlük durumu, insanların şevkini kırıyor. Normal olarak yaşanan bir süreç. Ama insanlar bir şekilde örgütlenmeyi öğreniyorlar. Ya bu tür direnişlere katılarak ya da başka şeyler yaşayarak. Burada çalışan işçilerin çoğu sınıf bilincinden yoksun, habersiz.
Taşerona bağlı çalışan işçiler grevi nasıl karşıladı, desteklediler mi?
İçeride korkan var, cesaretli olan var. Onlar da yanımızdalar. Üniformalarıyla gelip, yanımıza oturup sohbet ediyorlar bizimle. Moralimiz düzelsin diye tatlısıyla gelen var. Bu çok önemli bir dayanışma. Grev günü uçuşa gidenler, bugün yanımızdan korkup geçenler var. Ama ben onları anlıyorum. Yaşam kaygıları var. Tek başına kurtulabileceklerini sanıyorlar. Başka işçileri görmüyorlar. Ama bu da bilinçle alakalı bir durum! Onların desteği bizim için çok önemli tabii ki. Ama insanların korkuları var.
Yasa meclisten geçti, yani grev yasağı onaylandı. Her şey bitti mi, yoksa bu saldırıyı geri püskürtmek için eylemleriniz sürecek mi?
Ben ne görüyorsam onu söyleyebilirim. Belki işveren kendisi çağırır. Belki yasal süreç başlamadan hallolur. Toplu iş sözleşmemiz hakem kurulunda. Bugün değil ama Ocak ayından sonra burada çalışanları çok kötü koşullar bekliyor. Çünkü bu yasa artık meclisten geçti. Bu yasa şirketin çıkarları için çıkarıldı. Yani biz öyle ya da böyle öleceğiz. Fiziksel olarak olmasa da ruhumuz çöker. Ama ben bunun böyle gitmeyeceğine inanıyorum. Hem de kutsal bir şeye inanmak gibi bir inanç değil. Gerçekte var olmuş ve var olacak bir inanç.
Direnişinizde, mücadelenizde başarılar diliyoruz.
Yarın
- Malatyalı Kadın Tekstil İşçisi İle Deprem ve Kadın İşçiler Üzerine Söyleşi
- Nilgün Soydan ile Kemal Türkler Söyleşisi
- Genel-İş İzmir 8 No’lu Şube Başkanı Gümüştekin ile Söyleşi
- İş Güvenliğimiz İçin 1 Mayıs’ta Sınıfımızın Saflarındayız
- Avukatlar Anlatıyor: Yasalar Yetmez, İşçi Sınıfını Örgütlülük Kurtarır
- Bir Afgan Göçmen İşçiyle Söyleşi: “Ölmek ya da Özgürce Yaşamak”
- Ekmekçioğulları İşçileri ve Anadolu Şube Başkanı Deniz Ilgan’la Direniş Üzerine
- Söz Hakları İçin Direnen Ekmekçioğulları İşçilerinde
- Trelleborg İşçileriyle Grev Üzerine Söyleşi
- Cargill İşçileriyle Sohbet
Son Eklenenler
- Türkiye’de seçimler öncesinde çok sayıda emekli eylemi gerçekleşti. Emeklilerin yaşadığı sorunların sandığa yansıyarak yerel seçimleri etkilediği herkesin malumu… Sorunlarımız bitmedi ve seçim sonrasında da emekliler olarak taleplerimizi haykırmaya...
- Merhaba dostlar; bizler İstanbul’dan bir grup öğretmeniz. 1 Mayıs’a yaklaşırken duygularımızı siz işçi kardeşlerimizle paylaşmak istedik. Öncelikle her sene olduğu gibi bu sene de 1 Mayıs coşkusunu haftalar, aylar öncesinden hissetmeye başladık. O...
- Öz Gıda-İş Sendikasında örgütlü işçilerin 7 Marttan beri grevde olduğu Abalıoğlu Lezita fabrikasında 16 Nisanda jandarma işçileri ve sendikacıları darp etti ve ters kelepçeyle gözaltına aldı. Yaralanan 8 işçi hastaneye kaldırıldı. İzmir Kemalpaşa’da...
- 17 Nisan Sağlıkta Şiddete Karşı Mücadele Günü kapsamında Türkiye’nin pek çok kentinde sağlık emekçileri basın açıklamaları gerçekleştirdi. 12 yıl önce Gaziantep’te görev sırasında katledilen Dr. Ersin Arslan ve sağlıkta şiddet sonucu yaşamını...
- Bursa’da faaliyet gösteren Durak Tekstil’de 6 işçi Öz İplik-İş Sendikasına üye oldukları için işten atılmış ve fabrika önünde direnişe geçmişlerdi. 6 Şubattan itibaren direnişlerine kararlı bir şekilde devam eden Durak Tekstil işçileriyle dayanışma...
- Sermaye sınıfı ve iktidar bizi bir birey, bir insan olarak değil sadece ucuz işgücü kaynağı olarak görüyor. Çok çocuk doğurmamızı, gelecek işçi kuşaklarını yetiştirmemizi beklerken, kadın istihdamını teşvik ettiklerini söylerken, doğum ve emzirme...
- Adıyaman’ın Besni ilçesinde bulunan Mega Polietilen fabrikasında 2 aylık ücretleri gasp edilen işçiler 8 Nisanda iş bırakarak direnişe başladı. 15 Nisanda BİRTEK-SEN’in çağrısıyla fabrika önünde bir dayanışma eylemi yapıldı. 5 Nisandan bu yana...
- İşçi sınıfının 8 saatlik işgünü için mücadelesinden doğan 1 Mayıs’ın 138 yıllık bir tarihi var. Kuşaklar boyunca kadın ve erkek işçiler işgününü 8 saate indirmek için mücadele ettiler ama bu mücadele işgününün kısaltılması talebiyle sınırlı kalmadı...
- Hepimiz artan hayat pahalılığından şikâyet ediyoruz. Geçimimizi sağlamakta, ay sonunu getirmekte zorlanıyoruz. Çarşı-pazarda, marketlerde hep aynı sohbeti yapıyor, aynı dertten yakınıyoruz: Hayat çok pahalı! Çoğumuz için tatil yapmak, hafta sonu...
- İsrail’in Gazze’ye saldırıları altıncı ayını geride bırakırken altı aydır meydanları dolduran İngiltereli işçi ve emekçiler “acil ve kalıcı ateşkes” ve “İsrail’e silah satışının sonlandırılması” talepleriyle bir kez daha meydanlara çıktı. 13 Nisanda...
- Otuz yıl boyunca kesintisiz çalışmış, ücreti daha cebine girmeden SGK primleri ve vergileri kesilmiş, EYT’li emekli bir işçiyim. 2024 yılı Cumhurbaşkanı Erdoğan tarafından emekliler yılı ilan edildi ama emekliler sefalet içinde yaşamaya mahkûm...
- Ezilenlerin safında mücadele eden, şiirlerini ve oyunlarını işçi sınıfına adayan Bertolt Brecht, “Yarının Büyüklerine Şiirler” kitabında, beşiğinin başucunda oğluna seslenen bir ananın ninnisine yer verir. Geçmişten bugüne ninniler, çocukların...
- Sevgili işçi kardeşlerim, hepinize merhaba. Bu mektubumda sizlerle sözü eğip bükmeden konuşmak ve gerçekler üzerine hasbihal etmek istiyorum. Yani gerçekleri olduğu gibi konuşalım. Biliyorum ki kursağınıza giren her lokmayı alın teriniz, elinizin...