Buradasınız
Diyabet Hastası Çocuklar Kriz Mağduru
Tuzla’dan bir kadın işçi
Ekonomik kriz hayatımızın her alanını can yakıcı bir şekilde etkiliyor. Yeme-içme, giyim, barınma ihtiyacından sağlığa kadar. İktidar her ne kadar yaşanan krizin üzerini örtmek istese de nafile. Artan fiyatlar karşısında biz işçilerin ücretleri günden güne eriyor. Ve biz işçiler en temel ihtiyaçlarımızdan biri olan tedavi ihtiyaçlarımızı dahi karşılayamaz duruma geldik.
Doların birkaç ay içerisinde katlanarak artması ile birlikte tip 1 diyabet hastalarının kullandığı insülin pompası ve aparatlarının fiyatı oldukça arttı. İnsülin pompası diyabet tedavisinde kan şekerinin normale yakın düzeyde tutulmasını sağlamak için kullanılıyor. Bir defaya mahsus alınan insülin pompası için vatandaşların cebinden çıkan para 11 bin 600 liradan 18 bin 215 liraya çıktı. Hastaların aylık alması gereken insülin pompası aparatlarının fiyatıysa 568 liradan 900 liraya çıktı. Malzemelerin fiyatının 300 lirasını ödeyen SGK, bu miktarda artışa gitmeyince, tedavide kullanılan tüm malzemeleri aileler kısıtlı imkânlarıyla karşılamaya ya da pompadan vazgeçmeye başladı. Aileler günde 15 kez çocuklarının parmaklarını iğneyle delip şeker ölçümü yapıyor. Bu nedenle çocuklarının çok acı çektiğini ve parmaklarının zamanla yara olduğunu söylüyorlar.
Çocuğu diyabet tedavisi gören Avukat İsa Kemal Çoban, ailelerin çaresizliğini şöyle anlatıyor: “Tedavi gören çocuklarımız için kullandığımız pompanın fiyatı 14 bin 800 liraydı, bunun da 3 bin 200 lirasını SGK karşılıyordu, bizler de 11 bin 600 lira para veriyorduk. Şimdi bir pompa için bizim vermemiz gereken fiyat 18 bin liraya çıktı. Pompanın aparatları için de SGK’nın ödemesinin üzerine bizler eskiden 268 lira para ekliyorduk, şimdi bu 600 liraya çıktı. Bir de SGK’nın hiç ödemediği ancak ailelerin kendi imkânlarıyla aldıkları sensör cihazları var. Bunun fiyatı da 485 liradan 1050 liraya çıktı. Yani diyabetli bir çocuğun aileye aylık masrafı asgari ücreti buluyor. Aileler bunu karşılayamadıkları için çocuklarına acı veren iğne yöntemine dönmek zorunda kalıyor.”
Asgari ücretle bir türlü ay sonunu getiremeyen, yediğinden içtiğinden her şeyden kısan işçiler bu koşullar altında çocuklarının tedavi masraflarını nasıl karşılayacaklar? Artan tedavi ücretlerini karşılayamayan hükümet, diyabetli çocukları ve ailelerini çaresizliğin kucağına itiyor. İşte kapitalist düzenin çocuklarımıza reva gördüğü sağlık hizmeti budur. Kapitalist sistemde parası olmadığı için işçi sınıfının çocukları acısız ve kaliteli sağlık hizmetine erişemiyor. Diğer yandan da Cumhurbaşkanı çıkıp “Kriz filan, sakın ha bunlara aldırmayın, bunların hepsi manipülasyondur, bizde kriz filan yok” diyerek, işçi sınıfının aklıyla alay edercesine açıklamalar yapıyor. Madem kriz yok o halde sormak lazım, neden diyabet hastası çocukların tedavi masrafı katlanarak arttı? Aileler keyfinden mi, yoksa çaresizlikten mi günde 15 kez çocuklarının parmaklarını delmek zorunda kalıyor?
Bilimin her geçen gün ilerlediği, insanların daha kaliteli sağlık hizmetine ulaşabileceği koşullar varken, sağlık hizmetinin oldukça pahalı ve kapitalistlerin tekeli altında olmasının son bulmasını istiyoruz. Herkesin eşit koşullarda ve nitelikli sağlık hizmetine ulaşabilmesi için kapitalist sistemin yıkılması şarttır. Biz işçi ve emekçiler çocuklarımızın gözümüzün önünde tükenmesini değil, kaliteli sağlık hizmeti alarak daha iyi koşullar altında tedavi olmasını istiyoruz.
İSTEMEM
Kabul Etmiyoruz, Etmeyeceğiz!
- Ekonomik Sorunların Kaynağı Bulundu: İşçi ve Emekçiler!
- Vergiler Patronlardan Kesilsin!
- Soğanı Bile Lüks Hale Getiren Bu Rejim Gitmeli!
- Bakandan Dâhiyane Buluş: Kış Tatili!
- Bizim Yoksulluğumuz, Onların Yalanları Büyüyor
- Nasıl Küçüldük, Kimi Büyüttük?
- Bir İşçi Çocuğunun Gözünden Hayat Pahalılığı
- “2023’ü Beklerken” Neler Oldu?
- Zamlardan Haberi Olmayanlar da Var!
- Enflasyonu Asgari Ücret Zammı mı Arttırıyor?
- Büyüdüğümüzü Hissedebiliyor musunuz?
- Evsiz Kalmak mı Mücadele Etmek mi?
- Ekmeğimizi Büyütmek İçin!
- Haklı Olan Biziz!
- İktidarın Enflasyon Masalı
- Yağa Neden Zincir Vuruluyor?
- Yüksek Elektrik Faturalarına Tepkiler Sokaklara Taştı
- İşten Çıkarma Yasağı Sona Erdi, Saldırılar Başladı!
- Doların Yükselmesi Bizi İlgilendirmez mi Dediniz?
- Maaşlar Eriyor: Bu düzen Değişmeli!
Son Eklenenler
- 7 Martta greve çıkan Lezita işçileri, 17 Martta yürüyüş ve basın açıklaması gerçekleştirdi. Grevlerini sürdüren Lezita işçileri patronun grev kırıcılığına karşı da mücadele ediyor. 18 Martta Ankara’ya yürüyüş başlatan Agrobay işçileri, 21 Martta...
- İktidarın desteğini arkasına alan patronlar işçilerin haklarına pervasızca saldırıyor, işçiler mücadele ediyor. Adıyaman Besni’de Mega Polietilen fabrikasında ücret gaspına karşı başlayan direniş sonuç verdi, işçilerin 2 aylık ücretleri yatırıldı....
- Birleşik Metal-İş Sendikası Gebze 1 No’lu Şubenin örgütlü olduğu Mersen’de işçiler, sendika ve toplu sözleşme hakları için 19 Nisanda greve çıktı. Sendikadan yapılan açıklamada şu sözlere yer verildi: “Fransa sermayeli Mersen’in merkez yöneticileri...
- İşçi Dayanışması’yla tanışmış işçi kardeşlerimiz, gazetemizin kendilerinde yarattığı değişimi çok iyi bilir. UİD-DER ile yolları kesişen her işçi kardeşimizin zihni açılır, doğru bir ifadeyle dünyaya ve her şeye sanki üç boyutlu bir gözlükle bakar...
- Bu dünyaya sadece çalışmak için gelmiş gibiyiz. İşyerinde arkadaşlarımın ağzından sürekli şu sözler dökülüyor: “Ya biz bu dünyaya çalışmak için mi geldik? Evde iş, fabrikada iş… Sürekli bir döngünün içinde dönüp duruyoruz. Neden bu kadar çok...
- Türkiye’de seçimler öncesinde çok sayıda emekli eylemi gerçekleşti. Emeklilerin yaşadığı sorunların sandığa yansıyarak yerel seçimleri etkilediği herkesin malumu… Sorunlarımız bitmedi ve seçim sonrasında da emekliler olarak taleplerimizi haykırmaya...
- Merhaba dostlar; bizler İstanbul’dan bir grup öğretmeniz. 1 Mayıs’a yaklaşırken duygularımızı siz işçi kardeşlerimizle paylaşmak istedik. Öncelikle her sene olduğu gibi bu sene de 1 Mayıs coşkusunu haftalar, aylar öncesinden hissetmeye başladık. O...
- Öz Gıda-İş Sendikasında örgütlü işçilerin 7 Marttan beri grevde olduğu Abalıoğlu Lezita fabrikasında 16 Nisanda jandarma işçileri ve sendikacıları darp etti ve ters kelepçeyle gözaltına aldı. Yaralanan 8 işçi hastaneye kaldırıldı. İzmir Kemalpaşa’da...
- 17 Nisan Sağlıkta Şiddete Karşı Mücadele Günü kapsamında Türkiye’nin pek çok kentinde sağlık emekçileri basın açıklamaları gerçekleştirdi. 12 yıl önce Gaziantep’te görev sırasında katledilen Dr. Ersin Arslan ve sağlıkta şiddet sonucu yaşamını...
- Bursa’da faaliyet gösteren Durak Tekstil’de 6 işçi Öz İplik-İş Sendikasına üye oldukları için işten atılmış ve fabrika önünde direnişe geçmişlerdi. 6 Şubattan itibaren direnişlerine kararlı bir şekilde devam eden Durak Tekstil işçileriyle dayanışma...
- Sermaye sınıfı ve iktidar bizi bir birey, bir insan olarak değil sadece ucuz işgücü kaynağı olarak görüyor. Çok çocuk doğurmamızı, gelecek işçi kuşaklarını yetiştirmemizi beklerken, kadın istihdamını teşvik ettiklerini söylerken, doğum ve emzirme...
- Adıyaman’ın Besni ilçesinde bulunan Mega Polietilen fabrikasında 2 aylık ücretleri gasp edilen işçiler 8 Nisanda iş bırakarak direnişe başladı. 15 Nisanda BİRTEK-SEN’in çağrısıyla fabrika önünde bir dayanışma eylemi yapıldı. 5 Nisandan bu yana...
- İşçi sınıfının 8 saatlik işgünü için mücadelesinden doğan 1 Mayıs’ın 138 yıllık bir tarihi var. Kuşaklar boyunca kadın ve erkek işçiler işgününü 8 saate indirmek için mücadele ettiler ama bu mücadele işgününün kısaltılması talebiyle sınırlı kalmadı...