Buradasınız
O Bakana Söyle, Bizim Pazara da Uğrasın!
Hadımköy’den bir metal işçisi
Son günlerde herkesin gündeminde yer alan konu ekonomik durumun nasıl olduğu. Kimileri “dolar yükseliyor, faizler artıyor o nedenle ekonomik durum kötü” diyor; kimileri de “olur mu öyle şey, her şey yolunda” diyor. Birileri de çıkıp “dış güçlerin dolar üzerinden yaptıkları oyunlara gelmeyelim, bizim ülke olarak büyümemizi kıskanıyorlar, çekemiyorlar” diyor. Bakanlardan biri çıkıp ekonomik gidişatla ilgili, “hava güneşliyken çatıyı tamir etmek gerekir. Yağmur yağarken, hava fırtınalıyken tamir için geç kalınmış olur” derken, başka bir bakan, “piyasa noktasında canlılık olduğunu görüyoruz. Türkiye’de ekonomi kötü diyenlerin çarşı pazarı gezmesi lazım” diyor.
Metal sektöründe çalışan bir işçiyim. Aldığımız ücret temel giderlerimize yetmediği için mümkün olduğunca fazla mesai çalışmasına kalmaktayız. Oradan gelecek ekstra parayla ayın sonunu getirmeye çalışıyoruz. Çalışıyoruz diyorum, çünkü getiremiyoruz. Ramazan ayı nedeniyle fazla mesai çalışması da olmuyor. İğneden ipliğe her şeye zam geldi. Giderler her gün artarken aldığımız ücret yetmez oldu. İş yerinde arkadaşlarla sohbet ederken bir arkadaş “Ramazan pidesi 2,5 lira olmuş. Bu kadar zam olur mu? Normal bildiğimiz pide işte. Ramazan ayını fırsat bilip her şeye zam yaptılar. Gidişat hiç iyi değil” dedi. “Sen ekonomik gidişat iyi değil diyorsun fakat bakanlar öyle demiyorlar” dediğimde, öfkelenerek “onların ekonomisini bilmem fakat benimkinin gidişatı hiç iyi değil! Aybaşı maaşı alıyorum ya, bende birkaç gün misafir kalıyor, sonra gidiyor. Bana misafir para değil, bana kalıcı lazım” dedi. Kiraydı, kredi borçlarıydı, faturalardı, mutfak giderleriydi derken aslında çalışanların büyük çoğunluğu ay sonunu getiremez duruma geldi.
İşyerinde kime sorsam memnun değil. Diğer fabrikalarda çalışan işçi arkadaşlara da sordum, onlar da memnun değil. Kendi kendime, “acaba, biz işçiler mi sadece memnun değiliz. Esnaf ne durumda, uzun zamandır mahalleye kurulan pazara gidemedim çalışmaktan dolayı. Pazar ucuz da bizim mi haberimiz yok” diye düşündüm. Arkadaşa, “pazara çıkabiliyor musun? Ben markete gitmek zorunda kaldım uzun zamandır. Bu hafta mesai yok çıkacağım. En azından daha ucuza alış-veriş yaparım diye düşünüyorum” dediğimde gülerek, “pazardan ucuza alacağını mı düşünüyorsun?” dedi. Ben, marketten daha ucuz olur diye düşündüğümü ve koskoca bakan ekonomi kötü diyenlerin çarşı pazar dolaşsın dediğini söylediğimde “o bakana söyle, bizim pazara da uğrasın. İnsanlar bir aşağı, bir yukarı dolaşıyor. Bir şeyler alacağından değil sadece bakmak için” dedi.
İş çıkışı giyim üzerine küçük bir dükkânı olan arkadaşa uğradım. Çay içip sohbet ederken “piyasa bayağı canlı görünüyor. Esnafın durumu nasıl?” diye sordum. Her gün ürünlere zam geldiğini, bugün aldığı ürünü yarın aynı fiyata alamadığını, üretimin neredeyse yapılamaz hale geldiğini, piyasada ürün olmayınca fiyatların da arttığını belirterek, “insanlarda para olmayınca elbise de almıyor. İnsanlar giderlerini azaltmak için elbise almak yerine haklı olarak midesini düşünüyor” dedi. Öyle ya, eski elbise ile insan idare edebiliyor! Açlık daha kötüydü.
Uzun zamandır çalışma koşulları nedeniyle gidememiştim mahalleye kurulan pazara. Fırsat bulmuşken gideyim dedim. Günün son saatleri olduğu için bir şey kalmamışsa yine markete giderim diye düşündüm. Pazarda kadın, erkek, çocuk çok… Kalabalık. Herkes hareket halinde, fiyat soranlar, seçmece mi diye soranlar… Fiyatlar marketlerden hiç de farklı değildi. Bakanın bahsettiği ucuzluk bizim pazara da uğramamıştı. Ne sebzeler ucuzdu, ne de meyveler! Derler ya “her şey ateş pahası”, bizim pazarda da öyleydi.
Hükümet, bakanlar, hatta cumhurbaşkanı ekonominin gidişatının iyi olduğunu medyada, meydanlarda yüksek sesle dile getirerek biz işçi-emekçilerden oy istiyorlar. Daha iyi bir ekonomi için, istikrarın sürmesi için, tek adam rejimini onaylamamızı istiyorlar. 16 yıldır yaptıklarının yapacaklarının garantisi olduğunu söyleyerek bizlerin oyunu istiyorlar. Açlık sınırının altında bir ücrete çalıştırdıkları biz işçilerden onları onaylamamızı istiyorlar. 16 yılda dolar milyarderinin sayısı fırlamış, sermaye sahipleri Karun kadar zengin olmuş, ekonomi büyümüş fakat milyonlarca işçi açlık sınırının altında kalan ücretle yaşamaya mahkûm edilmiş… Ama böyle olmasına rağmen hâlâ kendilerine oy vermemizi istiyorlar. Peki, istediklerini verecek miyiz? Elbette HAYIR! Sadece kendilerini, temsil ettikleri patronları düşünen, kendi geleceklerinin hesabını yapan, biz çalışanları açlığa, yoksulluğa, işsizliğe mahkûm eden tek adam rejimine HAYIR diyoruz!
Bu Şiir Kömür Kokar
Lüks İçinde Fakir Edebiyatı
- 14 Mayıs Seçimleri: İhtiyacımız Bir Kurtarıcı Değil Örgütlülüktür!
- Emekçi Kadınlar: Yağmacı Enkaz Düzenine, Tek Adam Rejimine Hayır!/1
- Soğanı Bile Lüks Hale Getiren Bu Rejim Gitmeli!
- UİD-DER ve TİP’ten İstanbul/Avcılar’da Ortak 1 Mayıs ve Seçim Çalışması
- Türkiye İşçi Partisi Milletvekili Adaylarını Tanıttı
- Emek ve Özgürlük İttifakı Cumhurbaşkanlığı Seçimlerinde Kararını Açıkladı
Son Eklenenler
- Mersin’in Gülnar ilçesinde yapımı devam eden Akkuyu Nükleer Santrali şantiyesinde çalışan işçiler Ocak ve Şubat ayı ücretleri ödenmediği için 27 Martta iş bıraktı. Santralin Türkiye tarafının genel yüklenici firması IC İçtaş bünyesinde çalışan...
- Özak Tekstil işçileri sendika değiştirme hakkını kullanarak BİRTEK-SEN’de örgütlendikleri için patronun işten atma saldırısıyla karşılaşmış ve 27 Kasımda direnişe geçmişlerdi. Tüm baskı ve engellemelere rağmen sendikalarıyla birlikte mücadeleyi...
- Bayburt Grup’a bağlı Agrobay Seracılık’ta çalışan işçiler Tarım-Sen’e üye oldukları için tazminatları ve 2 aylık maaşları ödenmeden işten atılmışlardı. 22 Ağustosta direnişe geçen işçiler patronun yalanlarına, jandarma saldırısına, defalarca...
- İşçilerin, patronların saldırılarına karşı mücadelesi sürüyor, bu mücadelelerin bir kısmı anlamlı kazanımlarla sonuçlanıyor. Sendika düşmanlığına karşı direnişe geçen RC Endüstri işçileri patrona geri adım attırdı. Direnişin 20. gününde üretimi...
- Sermayelerini büyütmeyi her şeyin önüne koyan patronlar sınıfı dünyanın dört bir yanında iş güvenliği önlemlerini almayarak, doğayı tahrip edip felaketlerin önünü açarak işçilerin canını almaya devam ediyor. Türkiye’de ve dünyada depremlerde,...
- İtalya İşçi Sendikası UIL ülkede giderek artan iş cinayetlerine karşı 19 Martta Roma’da protesto gösterisi düzenledi. Sendika öncülüğünde yapılan eylemde giderek artan işçi ölümleri protesto edildi. İş güvenliği önlemlerinin alınmamasının işçilerin...
- Sorunlarımız giderek artıyor. Çevremde pek çok insandan “hiçbir şey değişmiyor” cümlesini duyuyorum. Onlara soruyorum: “Peki, değişmesi için sen ne yapıyorsun?” Herkes çözümü birbirinden bekliyor, sonra da “neden böyle” diye şikâyet ediyor. Sonuç...
- Hak gasplarına karşı işçilerin, emekçi kadınların ve emeklilerin hak arayışı sürüyor. Çeşitli işkollarından işçiler İzmir’den Manisa’ya, İstanbul’dan Ankara’ya kadar direnişlerle, yürüyüşlerle, basın açıklamalarıyla seslerini yükseltiyor.
- Başlıktaki sorunun cevabı aslında çok basit: kim karıştırıyorsa onun işine gelir doğal olarak. Çalışmakta olduğum işyeri ağır sanayi… Genç işçilerin yanı sıra çocuk ve yaşlı emeği sömürüsü de katmerli olarak yaşanıyor. Ücretlerin çevredeki...
- Türkiye’de mevcut siyasi iktidar, pek çok alanda politika değiştirdi, iç ve dış politikalarında keskin zikzaklar çizdi, defalarca doğrultu değiştirdi. Fakat doğrultusunu hiç değiştirmediği, istikrarını hep koruduğu bir alan var: Emek politikaları!
- Binlerce yıl önce atalarımızın avlanmak için kullandığı bumerang, atıldığı noktaya geri dönmesiyle bilinir. Bumerangın bu özelliğine atıfla, kişinin gösterdiği tutum ve davranışların sonuçlarının eninde sonunda kendisine geri dönüşü olacağını...
- Bursa’nın Gemlik ilçesinde faaliyet gösteren Borusan Lojistik A.Ş’de Liman-İş Sendikası’na üye olan 4 işçi işten çıkarıldı. Sendikalaştıkları için işten atılan işçilerin geri alınması ve sendikal baskılara son verilmesi talebiyle 21 Martta fabrika...
- Her işçinin belki bir tesadüf neticesinde ve o güne değin ilk kez duyduğu, duyduğunda da “işte aradığım cevap buydu” dediği sözler vardır. Sınıf temelinde örgütlü işçiler buna “kulağına kar suyu kaçırmak” da derler. Benim kulağıma kar suyunu kaçıran...