Merhaba işçi arkadaşlar,
Taşeronluk sistemi o kadar yaygınlaştı ki, kadrolu işçi olmak neredeyse hayal. Ama kadrolu işçi veya taşeron işçisi pek de fazla fark etmiyor. Sonuçta kadrolu işçiyi de taşeron işçiyi de sermaye eritip bitiriyor. Böyle bir düzende ömür geçip gidiyor. İnsan yaşını aldıkça “ah keşke” demekten başka bir söz kalmıyor. Aç kalmamak için günde 12-15, bazen 24 saat çalışıyoruz, yine karnımızı zor doyuruyoruz. Maalesef birçok işçi arkadaşımızı iş cinayetlerinde kaybediyoruz. Yaşadığımız sorunlar anlatmakla bitmez. Biz işçiler olarak bu sorunları birlikte yaşıyoruz ve hepsinden ancak birlikte kurtuluruz.
Birbirimize güvenmeli, inanmalıyız. Kararlı olmalıyız. Mücadelede yer almak zorundayız. Çünkü biz işçilerin başka çıkar yolu yok.