Yaşamak güzel şey,
Tadında yaşayabilirsen eğer.
Mesela bir göl kıyısında, yudumlarken çayını
Her yanda kuş cıvıltıları,
Ve rengârenk bir ormanın eteğinde
Ve zehir bulaşmamışsa suya!
Mayın tarlasına dönmemişse toprak.
Yaşamak güzel şey ama
Korkmadan bakabiliyorsan yarınlara.
Ve hâlâ insan, içinde insani duyguları barındırıyorsa
Birlikte gülüyor, birlikte ağlıyorsa
Buz tutmamış yürekler,
Körelmemiş vicdanlar sızlıyorsa ortak acılarımıza.
Gel gör ki unutturdular paylaşmayı
Acıyı, sevinci, mutluluğu hapsettiler tek tek bedenlere
Vurdular insanları yüreklerinin tam ortasından
Bin türlü zehir saçtılar her zerresine.
Alıp sattılar hayatlarımızı yok pahasına
Daha ne kadar susmak para eder?
Boyun eğip eyvallah demek kime çare?
Bir yanda kan emici soyguncular at koşturur
Diğer yanda sömürülenler, alın terinde boğulur
Yaşamak bu mudur?
Daha ne kadar göz yumulur,
Çivisini çıkarttıkları yaşamlarımıza?
Bir yerden başlamak gerek artık!
Kaldırıp atmak gerek başımızdaki bit yavrularını.
Henüz vaktimiz varken,
Günü çıkarmanın derdini bir kenara bırakıp,
Yarınlar için dövüşmek zamanıdır.
Ellerimizle yeni bir dünya kurmak zamanıdır…