Asya’dan Avrupa’ya, Amerika’dan Afrika’ya dünyanın dört bir yanında işçiler, uluslararası birlik, mücadele ve dayanışma günü 1 Mayıs’ta meydanları doldurdular. Krizin giderek derinleştiği, savaşın yaygınlaştığı koşullarda renkleri, dilleri, dinleri, kültürleri farklı milyonlarca işçi, dünyanın pek çok ülkesinde ortak taleplerini dile getirdi; ırkçılığa, şovenizme geçit vermeyeceğini, krizin faturasını ödemeyeceğini haykırdı. Düşük ücretlere, uzun iş saatlerine, iş cinayetlerinde ölmeye, işten atmalara, ırkçı saldırganlığa, ayrımcılığa HAYIR dedi.
ABD: Göçmen işçilerle sınıf dayanışması
ABD’nin Los Angeles, Washington DC, Chicago, Philadelphia, Las Vegas, New York gibi onlarca büyük kentinde yüz binlerce yerli ve göçmen işçi 1 Mayıs’ta alanlara çıkarak ırkçı, faşist politikalara karşı ortak taleplerini yükseltti. ABD’de gerçekleştirilen 1 Mayıs kutlamalarına bu yıl ABD’li işçilerin, göçmen işçilerle sınıf dayanışması damgasını vurdu. İşsizliğin, yoksulluğun, sefaletin sebebi olarak hedef tahtasına göçmen işçileri oturtan Trump iktidarı ve faşist politikaları on binler tarafından protesto edildi, herkese tam vatandaşlık hakkı talep edildi. Gösterilerde ayrıca Ortadoğu savaşının son bulması çağrısında bulunuldu.
Los Angeles’ta 1 Mayıs gösterilerine katılan Meksikalı bir kadın göçmen, işçilerin sorunlarını ve neden 1 Mayıs’a katıldıklarını şöyle ifade ediyor: “Hepimiz göçmen işçilerin hakları, öğrencilerin geleceği ve mücadele etmek için buradayız. Sınır dışı edilme korkusundan sokaklarda çocuklarımızla bile rahat bir şekilde yürüyemiyoruz. Ücretler çok düşük, ev kiraları çok yüksek. Yaşam koşullarının tüm zorluğuna karşı mücadele etmekten başka şansımız yok.”
Fransa: 1 Mayıs gösterilerine Faşist Le Pen ve Macron karşıtlığı damgasını vurdu
Fransa’nın Paris, Marsilya, Lyon, Ren, Toulouse gibi büyük şehirlerinde on binlerce işçi sokaklara çıktı, taleplerini haykırdı. 150 bin civarında işçinin alanlara çıktığı Fransa’da, ikinci turda cumhurbaşkanlığı için yarışacak olan Le Pen ve Macron karşıtı pankartlar ve dövizler taşındı. On binler “Ne bankacıları, ne de ırkçıları istemiyoruz”, “Ne patroniçe ne patron, ne Le Pen ne Macron!” diye haykırdılar. “Le Pen ve Macron, onları istemiyoruz” yazılı pankartlar taşıyan ve çoğunluğunu öğrenci gençlerin oluşturduğu kitle, kapitalist düzenin ve bu düzenin tüm kurumlarına karşı olduklarını dile getirdiler. Fransalı emekçiler, faşist Le Pen’in Frexit (Fransa’nın Avrupa Birliği’nden ayrılması) ve göçmen karşıtı politikalarını ciddi bir tehlike olarak görürken, “Macron Yasası” ile işçi sınıfına yönelik saldırıları hayata geçiren ve patronlar sınıfının has temsilci olan Macron’a mahkûm olmadıklarını dile getirdiler.
Yunanistan: 1 Mayıs’ta kesintilere karşı genel grev
Yunanistan’da on binlerce işçi bir günlük genel grev ilan ederek Atina ve Selanik’te meydanlara çıktı. Yunanlı işçiler, devreye sokulması planlanan yeni kesintileri ve kemer sıkma politikalarını protesto ettiler. Emekçiler, kriz bahane edilerek kendilerinden çalınan tüm haklarını yeniden alıncaya, işçi karşıtı yasaları ortadan kaldırıncaya kadar mücadele edeceklerini dile getirdiler.
Almanya,İngiltere, İtalya, İspanya, Belçika, Polonya, Portekiz gibi pek çok Avrupa ülkesinde on binlerce işçi ve emekçi alanlara çıkarak hükümetlerin işçi düşmanı politikalarını, milliyetçi saldırganlığı protesto etti, “mülteciler kardeşimizdir” dedi. Avrupa’nın pek çok kentinde yükselen işsizliğe, sosyal hak gasplarına karşı işçiler taleplerini yükselttiler, krizin faturasını ödemek istemediklerini haykırdılar. 2017 yılının seçim kampanyalarına sahne olan Almanya’da emekçiler, Berlin, Hamburg gibi kentlerde bir araya gelerek faşist hareketlerin yükselişine karşı yürüyüşler gerçekleştirdiler.
Mısır: İşçiler adil çalışma koşulları ve örgütlenme hakkı taleplerini yükselttiler
misir-2017.jpg [4]
Mısır’da ücret adaletsizliğine, örgütlenme hakkının gasp edilmesine karşı grevde olan işçiler, 1 Mayıs gösterileriyle mücadelelerini birleştirdiler. Son yıllarda hükümetin baskılarına rağmen Mısırlı işçiler, hakları için grevler gerçekleştiriyor, ödenmeyen ücretlerinin zamanında ödenmesi, ikramiye hakkı, örgütlenme hakkı taleplerini yükseltiyorlar. Ayrıca kadın işçiler de eşit işe eşit ücret talepleriyle grevler gerçekleştirerek mücadelede var olduklarını gösteriyorlar. Gerçekleştirilen protestolarda yüzlerce işçi tutuklanmasına rağmen baskıcı hükümet, işçilerin hak mücadelesinin önüne geçemiyor.
Dünyanın ucuz işgücü atölyesi Asya’da 1 Mayıs
Hindistan, Endonezya, Filipinler, Kamboçya, Bangladeş, Vietnam, Tayvan gibi ülkelerde 1 Mayıs’ta meydanlara çıkan işçilerin talepleri ortaktı. Tüm bu ülkeler ve aynı zamanda Çin, adeta dünyanın atölyesi konumunda. Dünya üretiminin önemli bir bölümü bu ülkelerde yapılıyor. Emek maliyetlerinin son derece düşük olduğu bu ülkelerde, Batılı kapitalist tekellerin büyük yatırımları var. Doğru düzgün iş yasalarının olmadığı, olanların da tümüyle sermayeyi koruduğu bu ülkelerde, işçilerin ekonomik, sosyal ve demokratik hakları son derece zayıf… Bu ülkeler adeta sömürü cenneti. İş saatleri alabildiğine uzun, ücretler son derece düşük, taşeronluk sistemi, iş kazaları ve iş cinayetleri oldukça yaygın… Bu nedenle Türkiye’de olduğu gibi söz konusu ülkelerde de benzer ve ortak talepler öne çıktı. İşçiler çalışma ve yaşam koşullarının iyileştirilmesi için taleplerini haykırdılar:
- Batı sermayesinin ucuz işgücüne dayalı tekstil atölyesi haline gelen Bangladeş ve Kamboçya’da on binlerce işçi, hükümetin yasaklarına rağmen alanlara çıkarak asgari ücretin yükseltilmesi ve demokratik hakların genişletilmesi taleplerinde bulundu. Sağlık, barınma ve çocukları için eğitim hakkı talep etti.
- Tayvan’da binlerce işçi, başkent Taipei’de düşük ücretlere, kötü çalışma koşullarına ve emeklilik haklarının ellerinden alınmasına karşı yürüdü.
- Güney Kore’nin başkenti Seul’de işçiler, asgari ücretin yükseltilmesi, geçici işçiliğe, taşeron çalışmaya son verilmesi ve işçi haklarının iyileştirilmesi için yürüdüler.
- Hong Kong’ta işçiler, iş saatlerinin düşürülmesi talebini yükselttiler.
- Endonezya’da on binler, asgari ücretin yükseltilmesi, sağlık hakkı ve çalışma koşullarının iyileştirilmesi için başkanlık sarayına yürüdüler.
- Lübnan’da, Irak’ta, Filipinler’de, Hindistan’da da işçiler talepleri için alanlara çıktılar.