İçinde bulunduğumuz kapitalist sistemde yaşadığımız sorunlardan biri de hepimizin bildiği gibi sağlık sorunudur. 7 ay öncesine kadar hep hasta olarak hastanelere giderdim. Hastanede çalışmaya başlayınca sağlık sistemindeki çarpıklıkları içerden görmüş oldum. Hasta bakım personeli olarak çalıştığım hastanede gerek kendi yaşadığım gerekse de gözlemlediğim olayları sizlerle paylaşmak istedim.
Sağlığın gerçekten insan için değil de para için yapıldığını gördüm. Hastaneye adım attığınız an gerek olmasa da yatış yapma durumu olabiliyor. Üstelik hastayı uzun süre de yatırabiliyorlar. Bir hasta ne kadar uzun süre yatarsa döner sermayeden o kadar çok ek gelir elde ediliyor. Hastaların sayısının yoğunluğundan yeteri kadar hizmet de verilmiyor. Çalışan sayısı az olduğu için de hemşirelere ve hasta bakım personeline fazla iş yükü biniyor. Ayrıca bir kliniğe yeteri kadar hasta yatmıyorsa o bölüm kapatılıyor. Mesela benim çalıştığım onkoloji bölümü çok az sayıda hasta yattığı için kapatıldı.
Sadece bunlar değil. Yeteri kadar tıbbi cihaz ve malzeme olmadığı için ve olan da sayı ile verildiği için hastaları oradan oraya gezdirmek zorunda kalıyoruz. Felçli ve yatalak hastaları sürekli yataklarından sedyeyle ultrasona, röntgene, tomografiye taşımak zorunda kalıyoruz. Katlardan katlara veya diğer binalara taşımak zorunda kalıyoruz. Bundan dolayı hastalar çok rahatsız oluyorlar. İyi olma ihtimalleri varsa bile durumları daha da kötüye gidiyor.
Bunların yanında yaşadığımız bir olay beni bu sisteme karşı daha da öfkelendirdi. Genç bir delikanlı iki haftadır göğüs kliniğinde yatıyordu. Kliniğe geldiğinde sağlığı çok iyi değildi ve günden güne daha da kötü oldu. Bir sabah fenalaştı. Acil müdahale yapıldı fakat yine de acilen başka bir hastaneye sevk edilmesi gerekiyordu. Hastayı ambulansa götürmek için odadan çıkardık. Uzun süre asansör önünde beklemek zorunda kaldık. Neden? Çünkü iki asansörden biri bozuktu. Herkes tek asansöre yüklendiği için de çok gecikme yaşadık. Bu beklemeden dolayı hastanın değerleri daha da düştü. Zar zor ambulansa yetiştirdik. Fakat sonrasında yolda hayatını kaybettiğini öğrendik.
Yeterli sayıda asansör olsaydı belki bu genç arkadaşımızın kurtulma şansı olurdu. Kapitalizm bizden bir can daha almış oldu. Hükümet savaşa değil de sağlığa yeteri kadar bütçe ayırmış olsa böyle vakalar yaşanmaz. Hastanede çalışırken karşılaştığım ve gördüğüm olaylardan bazıları bunlar. Eminim ki sizler de hastanelerde birçok olayla karşı karşıya kalmışsınızdır veya tanık olmuşsunuzdur. Ücretsiz ve nitelikli sağlık hizmeti almak hakkımız ama bunun olabilmesi için mücadele etmemiz şart!