Emperyalist savaşın alevleriyle bedenleri ve yürekleri yanan tüm anaların, kadınların, mültecilerin anısına…
Mülteciyim, anayım, kadınım
Suriyeliyim adım Emani.
Gazetelerden, haberlerden tanıyorsunuz beni
Yanmamıştır kimsenin canı benim kadar
Savaşın, cehennemin orta yerinden kaçıp sığındım ülkenize
Nereden bilecektim ki bana ve evlatlarıma mezar olacağını buranın…
Mülteciyim, anayım, kadınım
Suriyeliyim adım Emani.
Yanmamıştır kimsenin canı benim kadar,
Benim akıttığım gözyaşı kadar, akmamıştır hiçbir pınardan su
Suçmuş meğer yaşamayı istemek
Suçmuş hem de çok büyük bir suçmuş meğer
Mülteci olmak…
Mezarımın toprağı kurumadı henüz
Damar damar kan sızıyor içeri.
Sağ göğsümde evlatlarım, sol göğsümde Alan Kurdi.
Hani şu kıyıya vuran bedeni başında timsah gözyaşları dökülen
Sonra da unutulan Alan Kurdi.
Emziriyorum hepsini en saf, en berrak sütümle
Ninniler söylüyorum onlara…
Mülteciyim, anayım, kadınım
Suriyeliyim adım Emani.
Yanmamıştır kimsenin canı benim kadar
Durmaksızın kanıyor gözlerim
İnsanlığın katline ağlıyorum.