Yeni bir taşeron firmayla bir alışveriş merkezinin bazı dükkânlarının tesisat işlerini yapmaya başladık. Bu taşeron pazar yevmiyelerini tek veriyormuş, şu ana kadar hiç çift vermemiş. Arkadaşlara pazar çalışıyor musunuz diye sorduğumda onlar da iş olursa evet dediler. Yevmiye çift mi diye sordum, patron çift vermez, hiç vermemiş dediler. Ben de “istedik mi ki versin” dedim. Sonra da patrondan çift yevmiye istedik. Çift yevmiye alamadık ama patrona bir buçuk yevmiyeye kadar adım attırdık ve pazarlar bir buçuk yevmiye oldu.
Şunu demek istiyorum aslında işçi kardeşlerim; ne zaman ki biz patrondan örgütlü ve birlik olarak bir şeyler istedik o zaman istediğimizi alıyoruz. Aksi takdirde istemiyorsak avucumuzu yalıyoruz. Onun için isteyeceğiz hakkımız olanı. Çalışıp emek sarf ediyorsak patronların kârı için, neden şu yaşadığımız hayatın daha iyisini istemeyelim? Sizce hak etmiyor muyuz? İşi patronların keyfine bırakırsak onlar bizden daha fazlasını almak için uğraşacaklardır. O zaman isteyeceğiz, ama birlikte ve örgütlü!