Yüz binlerce atanamayan öğretmen var ve özel sektörde düşük ücretlere çalıştırılıyorlar. Kadrolu atanmak bir yana, sözleşmeli atanmaya bile mülakat getirerek “torpilin” önünü açan iktidar, hakkıyla atanmayı imkânsız hale getirmiştir. Hal böyleyken eğitim emekçisi milyonlarca kardeşimiz uzun çalışma saatleri ve düşük ücretlerle çalışmak zorunda bırakılmıştır.
Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı özel etüt-kurs merkezlerinde öğretmenler, günde 10-12 saat çalışıyorlar, bunun karşılığında alınan ücret ise (yaz tatili boyunca maaş ödenmiyor) asgari ücretin bile altında.
Kurs merkezi kurucuları yani patronlar için bu kurumlar eğitim kurumu değil, ticarethanedir. Patronlar; düşük ücretlerle, uzun saatler çalıştırdıkları emekçi öğretmenlerin sırtından kârlarına kâr katma peşindeler.
Özel sektörde çalışan eğitim emekçilerinin sorunları bunlarla da sınırlı değil. Sadece 1 yıllık yapılan iş sözleşmeleri nedeniyle iş güvencesi de yok. Müdür/patron, çalışma “performansınızı” beğenmez ise yeni eğitim-öğretim yılında sözleşmeyi yenilemeyerek işinize son verebiliyor. Yapılan psikolojik baskı da cabası! “İyi öğretmen” tanımını patronların yaptığı bu sistemde, öğretmen diğer bir öğretmenle karşılaştırılarak “rekabet” duygusu yaratılmakta, böylece öğretmenler arasındaki dayanışma da zedelenmeye çalışılmaktadır
Öğretmenler adeta bir yarış atı gibi yarıştırılıyorlar. Hep daha iyi, daha çok öğrenciye sınav kazandıran, daha çok aranan öğretmen olma düşüncesini besleyen bu sistem, öğretmenleri birlik olma konusunda ayrıştırmaktadır. Bilinçli olarak dayatılan bu sömürüye karşı birlik olmak, patronların çıkarları uğruna yarışa girmemek gerekiyor.
Kardeşler bu kokuşmuş sistemde sömürü her yerde, tüm bu saydığımız, çoğaltarak sayabileceğimiz sorunların çözümü, örgütlü ve bilinçli mücadeleden geçiyor. Biliyoruz ki bu sömürü düzeninin üstesinden ancak sınıf kardeşlerimizle birlik olarak vereceğimiz mücadelemizle gelebiliriz.
Yalnızken değil, bir arada, örgütlü iken güçlüyüz!