Pulver Kimya işçileri olarak, gece vardiyası çıkışında, Akkardan işçilerini direnişlerinin 16. gününde ziyaret ettik. Sabah oraya vardığımızda direnişte olan arkadaşlar bizleri karşıladı. Ziyaretle birlikte fark ettik ki, bizler birbirimizden çok kopuk halde yaşıyoruz aslında. Akkardan direnişçileri arasında, bir arkadaşımızın akrabası, bir diğerinin hemşerisi ve ne acı ki çalıştığımız fabrikadan bir kadın işçi kardeşimizin eşi de vardı. Ve biz bunu orada öğrendik. Dışarıdan bakıldığında 96 işçi işten çıkarılmış ve sanki bu olağan bir durum gibi görünüyor. Ama biraz işin içine girince işten çıkartılanlar başka dünyadan değil, bizler gibi ve bizim tanıdığımız insanlar. Hepsinin ailelerine bakmakla yükümlü insanlar olduğunu anlıyoruz.
Ziyaret sırasında direnişteki işçilerle yaptığımız sohbetlerde, yaptıkları işin ciddiyetinin farkında olduklarını gördük. Bu direnişin sadece ekmek kavgası değil onur mücadelesi olduğundan bahsettiler. Bizler, işçi sınıfın üyeleri olarak bu tür grev ve direnişleri sonuna kadar desteklemeliyiz. Çevremizdeki insanlara grev ve direnişlerin biz işçiler açısından önemini anlatmalı ve başarıya ulaşması için bizlerin desteklerinin önemini vurgulamalıyız.
Yaşadığımız bu sistemde patronlar sınıfı sömürüyü azgınca artırıyor. Bizler bu gidişe dur demezsek ve sömürü düzenine karşı bir araya gelmezsek yarın başımıza gelecek olan şey ortada. İşçiler olarak bir araya gelirsek gücümüzün karşısında hiçbir güç duramaz.