Buradasınız
“Siz Bugün Ne İçtiniz?”
Pendik’ten bir metal işçisi
Anlatacağım hikâye işçilerin bir araya geldiklerinde, birbirlerine güvenip ortak bir mücadele yürüttüklerinde, aslında “örgütlendiklerinde” daima kazanacaklarını gösterecek sizlere. Nasıl mı? Dinleyin o zaman.
Ben araba parçaları üreten bir metal fabrikasında çalışan 600 işçiden yalnızca biriyim. Ama bir tek farkla, ben örgütlü bir işçiyim. Bunu neden söylediğime de daha sonra değineceğim. Her zamanki gibi işimizin başında çalışıyorduk. Vardiya amiri gelip bir toplantı yapılacağını söyledi. Biz de gittik ve dinledik meramlarını. Üretimde verimi arttırmak adı altında 15 dakika olan çay molamızı 11 dakikaya düşüreceklerini ve bizim de bunu kabul etmemiz gerektiğini anlattılar. Diğer vardiyalarla da yapılmış aynı toplantı. Vardiya amirinin söylediğine göre de herkes “fedakârlık” edip kabul etmiş bu yeni sistemi. Bunu duyduğumda canım çok sıkıldı. “Nasıl kabul eder diğer işçi arkadaşlar bu durumu? Ben etmiyorum” dedim. Çünkü biliyorum önce çay molasını 15 dakikadan 11 dakikaya düşürmekle başlayacaklar. Fakat biz itiraz etmedikçe yavaş yavaş çay molasını kaldıracaklar tamamen. Bu hep böyle olmuştur zaten. Önce nabız yoklarlar sonra da harekete geçerler. Tıpkı kazanılmış diğer haklarımız gibi, bunu da gasp etmek için ellerinden geleni yaparlar. Makinelerimizin başına geçtik. Bölümdeki işçi arkadaşlarımın yanına gidip tek tek anlattım hepsine. Haklarımıza sahip çıkmamız gerektiğini, sessiz kalmanın çözüm olmadığını, birlikte hareket edersek bizi yenemeyeceklerini.
Çay saati geldiğinde birlikte çıktık. Bizim bölümde toplam 30 işçi var. Hepimiz çayımızı içtik biraz sohbet ettik. Herkesin gözü saatte, kulağı çay molasının bittiğini haber veren zil sesindeydi. Ve molanın bittiğini haber veren uyarı zili çaldı, çaya çıkalı 11 dakika olmuştu. Ben kalkmadım yerimden. Benden cesaret alan başka bir işçi arkadaşım da kalkıp kalkmamakla ilgili bir tereddüt yaşarken, benden cesaret alarak oturdu. Bizi gören diğer arkadaşlar da oturmaya devam ettiler. Birbirimizden güç alarak bir tavır sergilemiştik ve bu bizi mutlu etmişti. Sohbetlerimize gülüşmeler, kahkahalar eşlik ediyordu. 15 dakikanın sonunda makinelerimizin başına geçerken hepimiz gülüyorduk. Onların dediğini değil, biz kendi istediğimizi yapmış ve hakkımıza sahip çıkmıştık. Vardiya amiri sinirden kıpkırmızı kesilmiş, öylece bakıyordu bölümün girişinden bize. Birlikte hareket etmek bize öyle bir cesaret vermişti ki, normalde vardiya amirini gördüğünde tabiri caizse boğazındaki tükürüğü kuruyan sessiz arkadaşlar bile kahkahalar atarak geçiyordu vardiya amirinin önünden.
Şimdi örgütlü işçi olma kısmına dair söyleyeceğim şeye geleyim. Ben eğer UİD-DER’de örgütlü bir işçi olmasaydım, patronların bu ayak oyunlarıyla haklarımızı geçmişten bugüne nasıl gasp ettiklerini ve buna karşı koymak gerektiğini bilemezdim. Geçmişte yaşanan deneyimlerden habersiz olurdum. Ama bir örgütlü işçinin aldığı tavır 29 işçinin de aynı amaç etrafında bir araya gelmesini sağladı. O açıdan çok önemli bu kısım.
Paydos saati geldi ve ben de servise binmek üzere çıktım fabrikadan. Baktım bölümden arkadaşlar beni bekliyor toplu halde. Neden servislerinize binmediniz diye sordum ve şöyle bir cevap aldım, “Bugün birlikte çok güzel bir şey başardık, artık birlikte yapacağız ne yaparsak. O yüzden servislere de birlikte gideceğiz bundan sonra.” Kol kola yürüdük servislerimize. Servis şoförümüz Veli abi de şaşkın bir ifadeyle sordu, “Oğlum siz bugün ne içtiniz? Servise kol kola yürümeler, 30 kişi 600 kişinin kabul ettiği karara kafa tutmalar falan, hayırdır neyinize güveniyorsunuz?” Ben de gülümseyerek cevapladım, “biz bugün tek başına olduğumuzu sanmanın verdiği korkuyu yendik, bir araya gelip birbirimize güvenerek, örgütlenerek kazanabileceğimizi gördük. Örgütsüz 600 kişinin değil, örgütlü 30 kişinin daha güçlü olduğunu gördük. O yüzden neyinize güveniyorsunuz diyorsun ya Veli abi, biz işçi kardeşlerimle birbirimize güveniyoruz. Ve biliyoruz ki birleşen, örgütlenen işçiyi hiçbir kuvvet yenemez!” dedim ve evlerimize doğru yola çıktık. İçimde hakkımıza sahip çıkmanın vermiş olduğu huzur, yüzümde bu huzurun verdiği gülümsemeyle birlikte…
YÜREKLERİN GEZİNTİSİ
- Emekliler “AÇIZ” Diyor, Onları Kim Duyuyor?
- Geleceğimizi Kurmak İçin Birliğimizi Büyütelim
- “Asıl Haber Biziz Be Abla”
- Sağlık Çalışanlarına Sağlıksız Yemekler
- Sorunlar Mücadeleyle Çözülür
- İşyerinde “Paralı Eğitim!”
- Onların İnsafına Bırakmayalım!
- “Sana Ceza Veriyorum Tayfun!”
- Emekli Maaşı Ne Zaman Ödenecek?
- “Çalışanlarımıza Rapor Vermeyin!”
- “Kırtasiye Ürünleri İkinci Ele Düştü”
- Örgütlü Olmak ve Toplu İş Sözleşmeleri
- Alo 170: Yanlış Numara Çevirdiniz!
- Turgut Özal, Gökova Santrali ve Sonrası
- TÜİK Kimin Hizmetinde?
- Emekliler Sendika Kuramazmış!
- Sorumluluk Almadan Kazanım Elde Edemeyiz
- Topluma Fildişi Kulelerden Bakmak
- Mücadele Edenler Mutlaka Kazanır!
- “Geçmiş Olsun” Yerine “Rapor Almayın”
Son Eklenenler
- 1 Mayıs’a sayılı günler kaldı ve biz emekçi kadınlar böylesine anlamlı bir güne hep birlikte hazırlanmak üzere yan yana geldik. Sınıfımızın birlik, dayanışma ve mücadele günü için UİD-DER’de birleştik. Hep birlikte coşkulandık, umutla dolduk. 1...
- Bir haykırış duyuldu derinden/ Sanırsın dağlar kalktı yerinden/ Mahalleden, fabrika köşelerinden/ Ayağa kalktı yürüyor işçi/ Yürüyor işçi, yürüyor işçi!
- Her işçinin hayalidir bir gün emekli olmak, hayatının kalan kısmında çalışmadan mutlu mesut yaşamak ve kendini güvende hissetmek… Bunun için sigortalı bir işte çalışmaya, SGK primlerimizin gerçek ücretimiz üzerinden ödenmesine dikkat ederiz. İşe ilk...
- Geçenlerde manava yolum düştü, eve bir iki parça şey alayım diye uğradım. Alışveriş bitti, tam para ödeme esnasında 17 yaşlarında bir genç gelerek kasadaki kişinin kulağına bir şeyler fısıldadı. O ise kafasını sallayarak “tamam tamam al” dedi. Genç...
- Ramazan bayramı boyunca, insanlar birbirlerine temenni mesajları attı. Sevdiklerine onların mutluluklarını içeren dilekler ilettiler. Sevdikleri kişilerin kötü günler görmemesini, her türlü beladan ve kazadan uzak olmasını, açlık ve yoksulluk...
- Merhaba arkadaşlar, işçi sınıfının uluslararası birlik, mücadele ve dayanışma günü 1 Mayıs yaklaşıyor. Bu sömürü düzeni kapitalizm dünya işçi sınıfının hayatını alt üst edip zindana çeviriyor. Dolayısıyla her 1 Mayıs’ın biz emekçiler için ayrı bir...
- Siyasi iktidarın ve sermaye sınıfının saldırıları arttıkça işçi ve emekçilerin çalışma ve yaşam koşulları kötüleşiyor, iş cinayetleri sürüyor. Bu koşullarda düşük ücretlere, sendikal baskılara, ağırlaşan çalışma koşullarına karşı pek çok sektörde...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs yaklaşırken UİD-DER temsilciliklerinde “Sermayenin ve İktidarın Saldırılarına Karşı 1 Mayıs Ruhuyla Mücadeleye!” başlıklı etkinlikler gerçekleştirildi. 20-21 Nisanda...
- Son yıllarda mülteci, göçmen, sığınmacı ve yabancı sözlerini çok duyduk, duymaya da devam edeceğiz. Nedeni dünya üzerindeki 8 milyar insanın neredeyse 300 milyonunun, doğup büyüdükleri, yaşadıkları topraklardan kaçmak zorunda kalmalarıdır. Ve...
- Yunanistan’da en büyük işçi sendikası olan Yunanistan İşçi Sendikaları Konfederasyonu’nun (GSEE) çağrısıyla artan hayat pahalılığını protesto etmek amacıyla bir günlük genel grev gerçekleştirildi. 16 Nisan’da yüzbinlerce işçi ve emekçi başta Atina...
- Ben Mersin’den, sendikasız bir fabrikada çalışan metal işçisiyim. Yaşamımı devam ettirebilmek için ben de sizler gibi çalışmak zorundayım. Çalıştığım fabrikada birçok sorunla karşı karşıyayız. Bu sorunlar Türkiye’de işçilerin genelinin yaşadığı...
- Türkiye’nin her yerinde pıtrak gibi çoğalan özel okullar, bir süredir ülke gündemine pek çok sorunla birlikte yerleşmiş durumda. 22 yıldır sanayi şehri Bursa’da çalışan bir özel okul öğretmeniyle sektördeki sorunlar üzerine gerçekleştirdiğimiz...
- 7 Martta greve çıkan Lezita işçileri, 17 Martta yürüyüş ve basın açıklaması gerçekleştirdi. Grevlerini sürdüren Lezita işçileri patronun grev kırıcılığına karşı da mücadele ediyor. 18 Martta Ankara’ya yürüyüş başlatan Agrobay işçileri, 21 Martta...