Buradasınız
Uzayan Çalışma Saatleri Sosyal Yaşamı Nasıl Tahrip Ediyor?
Dünyanın pek çok ülkesinde yapılan tıbbi araştırmalar, fazla çalışmanın çalışanların fiziksel ve ruhsal sağlığında ciddi problemlere yol açtığını ortaya koyuyor. Bu araştırmalar, günde 7 saatin üzerine çıkan çalışma süresinin insan sağlığını olumsuz etkilediğini gösteriyor. Ancak bugün Türkiye’de 8 saat çalışılan işyeri sayısı son derece sınırlı. Bu işyerlerinin de büyük bir kısmında mola süreleri 8 saatlik süreye dâhil edilmiyor. Dolayısıyla işçinin işyerinde geçirdiği süre en iyi ihtimalle 9 saatten başlıyor. Yolda tükenen zamanı buna eklemiyoruz bile. İşçi sınıfının örgütsüzlük koşulları ve işsizlik kırbacı sayesinde patronlar daha uzun çalışma saatlerini dayatıyorlar. İşçiler uzun çalışma saatleri içerisinde fiziksel ve ruhsal sağlıklarını günden güne kaybediyorlar.
İngiltere’de fazla çalışma üzerine 25 yıldır sürdürülen “Whitehall II” (Vaythol) adlı bir araştırmanın sonuçları 2010 yılının Mayıs ayında açıklandı. 20 farklı işyerinden 10 bin 308 işçinin 25 yıl süreyle izlenmesi sonucunda bazı sonuçlara ulaşıldı. Bu sonuçlara göre, 7 saat mesainin üzerinde çalışanlarda, normal çalışanlara oranla kalp krizine bağlı ölümler ve çeşitli kalp rahatsızlıkları %60 oranında artış gösteriyor. Araştırma sırasında kalp rahatsızlıklarını tetikleyen kilo, kolesterol ya da sigara kullanımı gibi diğer faktörlerin de gözetildiği, fakat tek başına “fazla çalışmanın” %60’lık hayati bir risk artışına sebep olduğu ortaya çıkmış. Özellikle 10 saati geçen çalışma süresinin kalbi yorduğu tespit edilmiş. Fazla çalışmanın kalbi yorduğu gibi işçinin gergin, sinirli, hassas olmasına yol açtığı saptanmış. Bunların yanı sıra, zaman endişesi yaşayan, uykuya yeterince zaman ayıramayan, yatmadan önce günün stresinden arınacak vakit bulamayan işçilerin, sağlıksız bir yaşam sürdükleri görülmüş.
Fazla çalışmanın işçi sağlığını bozan olumsuz etkileri saymakla bitmiyor. Fazla çalışma hipertansiyon, uyku bozuklukları, depresyon ve bunlara bağlı olarak tetiklenen sayısız hastalığa davetiye çıkarıyor. Bağışıklık sistemi zayıflıyor ve işçi daha kolay hastalanabiliyor. Kişinin kendisine ayıracak yeterli vaktinin olmaması, gerginlik, asabiyet, endişe, bunalım, uyku süresinin ve kalitesinin düşüklüğü gibi etkenler vücutta bir dizi hormonsal ve biyokimyasal değişikliğe yol açıyor. Bu durum zaman içerisinde kalp damar sistemini de iç organları da olumsuz etkiliyor. Fazla çalışma, dikkat dağınıklığına, algı bozukluğuna hatta halüsinasyon görmeye de yol açabiliyor. Bu durum oldukça yaygındır. Örneğin, bir işçi kardeşimizin UİD-DER’in internet sitesine gönderdiği mektupta anlattıkları, bu durumu çarpıcı biçimde gözler önüne seriyor.
“Ben Kıraç bölgesinde çalışıyorum. İrili ufaklı yüzlerce fabrika var. Bu fabrikaların çoğu 12 saat çalıştırıyor. 4 saat fazla çalışıyoruz ama sadece 1,5 saatimiz fazla mesai sayılıyor. Yemek molamızı bile fazla mesaiden kesiyorlar. Bizim fabrikada hiç bayan çalışmıyor. 12 saat çalışmaktan da beynimiz öyle bir hâl almış ki… Arkadaşlardan biri bir gün eve gittiğinde balkona çıkıyor ve sigara yakıyor. Karşı balkondan ona baktığını sandığı bir kızla yaklaşık 10-15 dakika bakışıyorlar. Ona kaş-göz hareketi yapıyor, saçını düzeltiyor… Karşıdan hiç tepki gelmeyince daha dikkatli bakıyor. 10-15 dakika sonra karşı balkonda duranın bir kız değil, üzerine elbise atılmış bir sandalye olduğunu fark ediyor. Biz buna gülüyoruz, ama ne kadar acı değil mi? O kadar fazla çalıştırılıyoruz ki bilincimizi de kaybediyoruz zamanla. Rüyalarımızda bile çalışıyoruz artık, hayatımızın çoğu fabrikalarda geçtiği için.”
Fazla çalışma işçinin sosyal yaşamını yok ediyor. Tüm yaşamı çalışmaya endeksleniyor. Sosyal ilişkilerinde kopukluk yaşayan, ailesine ve sosyal varlığına yabancılaşan işçi, insani yönden bir tükeniş yaşıyor. Bir başka işçi arkadaşımız yazdığı mektupta aile içerisindeki trajik durumu şöyle anlatıyor: “2001 ve 2002 yıllarında sabah 8’den akşam 8’e kadar 12 saat çalışmaktaydım. Zorunlu 4 saat mesai yaptırılıyordu. Hafta sonu ve bayram tatili bile olmadan, poşet üreten bir firmada çalışıyordum. O yıllarda yeni yürümeye başlayan bir çocuğum vardı, fakat çocuğumu yalnızca uyurken görebiliyordum. Çocuğum beni tanımıyordu, çünkü benim sosyal yaşantım ve aile yaşantım işveren tarafından gasp edilmiş durumdaydı. Bir pazar işe gitmemek için kendi kendime karar aldım ve işe gitmedim. Pazar sabahı benden önce uyanan çocuğumun annesinin elinden tutup yatakta birinin yattığını annesine beden dili ile anlatmakta olduğunu gördüm. Çocuğum beni yabancı sanıyor, tanımıyordu. Bunun biz işçilerin kaderi olmaması gerektiğini o an hissettim...”
Çocukların babalarını tanımadığı bir hayatı nasıl kabullenebilir insan? Genç bir işçi, üzerine kadın elbisesi serili bir sandalyeyle bakışacak kadar uzun çalışıyorsa, yaşamın ne anlamı kalır? Sandalyeyi kadın olarak hayal etmekten daha gerçekçi hayallerimiz olmalı. Çalışanların eş ve çocuklarıyla her gün doyasıya kucaklaştığı bir hayat istiyoruz. Herkesin yetenekleri doğrultusunda kısa sürelerle keyifle çalıştığı, bolca dinlenebildiği, sosyal yaşama çok daha fazla zaman ayırdığı bir düzen istiyoruz. Ancak bilmeliyiz ki, kapitalist sömürü düzeni son bulmadan böylesi bir yaşam olanaklı değildir.
Japon Balıkçısı
Sınıf Dayanışmasının Önemi
- Bumerang Geri Döner!
- Engelli Koşu ve Örgütlülük
- “İş Barışı” mı Hak Arayışı mı?
- Dünden Bugüne Barış ve Adalet Özlemimiz İçin
- Yoksulluk Azaldı mı?
- Sermayenin Saldırılarına Karşı Birliğimizi Örgütleyelim!
- İşçi Dayanışması 191. Sayı Çıktı!
- Bir Ana ile Tanışmak…
- Sağlığımızı Mucizelerle Değil Birliğimizle Koruyabiliriz
- Koca Yusuf’tan Köroğlu’na, Onlardan Bize Kalan
- MESS Sözleşmesinden Çıkardığımız Bir Ders Var
- Patron Haklı mı?
- Unutma, Örgütlen, Hesap Sor!
- Bölünenler mi Birleşenler mi Kazanır?
- Örgütlülük İşçi Sınıfının Gücü, Toplumun Umududur!
- İşçi Dayanışması 190. Sayı Çıktı!
- Asıl Düşman Olan Kim?
- “Dejavu” Sarmalını Kırmak İçin
- Derby’den Özak’a Sendikalı Olma, Sendika Seçme Hakkı
- Boyun Eğmek mi Birlikte Karşı Durmak mı?
Son Eklenenler
- Mersin’in Gülnar ilçesinde yapımı devam eden Akkuyu Nükleer Santrali şantiyesinde çalışan işçiler Ocak ve Şubat ayı ücretleri ödenmediği için 27 Martta iş bıraktı. Santralin Türkiye tarafının genel yüklenici firması IC İçtaş bünyesinde çalışan...
- Özak Tekstil işçileri sendika değiştirme hakkını kullanarak BİRTEK-SEN’de örgütlendikleri için patronun işten atma saldırısıyla karşılaşmış ve 27 Kasımda direnişe geçmişlerdi. Tüm baskı ve engellemelere rağmen sendikalarıyla birlikte mücadeleyi...
- Bayburt Grup’a bağlı Agrobay Seracılık’ta çalışan işçiler Tarım-Sen’e üye oldukları için tazminatları ve 2 aylık maaşları ödenmeden işten atılmışlardı. 22 Ağustosta direnişe geçen işçiler patronun yalanlarına, jandarma saldırısına, defalarca...
- İşçilerin, patronların saldırılarına karşı mücadelesi sürüyor, bu mücadelelerin bir kısmı anlamlı kazanımlarla sonuçlanıyor. Sendika düşmanlığına karşı direnişe geçen RC Endüstri işçileri patrona geri adım attırdı. Direnişin 20. gününde üretimi...
- Sermayelerini büyütmeyi her şeyin önüne koyan patronlar sınıfı dünyanın dört bir yanında iş güvenliği önlemlerini almayarak, doğayı tahrip edip felaketlerin önünü açarak işçilerin canını almaya devam ediyor. Türkiye’de ve dünyada depremlerde,...
- İtalya İşçi Sendikası UIL ülkede giderek artan iş cinayetlerine karşı 19 Martta Roma’da protesto gösterisi düzenledi. Sendika öncülüğünde yapılan eylemde giderek artan işçi ölümleri protesto edildi. İş güvenliği önlemlerinin alınmamasının işçilerin...
- Sorunlarımız giderek artıyor. Çevremde pek çok insandan “hiçbir şey değişmiyor” cümlesini duyuyorum. Onlara soruyorum: “Peki, değişmesi için sen ne yapıyorsun?” Herkes çözümü birbirinden bekliyor, sonra da “neden böyle” diye şikâyet ediyor. Sonuç...
- Hak gasplarına karşı işçilerin, emekçi kadınların ve emeklilerin hak arayışı sürüyor. Çeşitli işkollarından işçiler İzmir’den Manisa’ya, İstanbul’dan Ankara’ya kadar direnişlerle, yürüyüşlerle, basın açıklamalarıyla seslerini yükseltiyor.
- Başlıktaki sorunun cevabı aslında çok basit: kim karıştırıyorsa onun işine gelir doğal olarak. Çalışmakta olduğum işyeri ağır sanayi… Genç işçilerin yanı sıra çocuk ve yaşlı emeği sömürüsü de katmerli olarak yaşanıyor. Ücretlerin çevredeki...
- Türkiye’de mevcut siyasi iktidar, pek çok alanda politika değiştirdi, iç ve dış politikalarında keskin zikzaklar çizdi, defalarca doğrultu değiştirdi. Fakat doğrultusunu hiç değiştirmediği, istikrarını hep koruduğu bir alan var: Emek politikaları!
- Binlerce yıl önce atalarımızın avlanmak için kullandığı bumerang, atıldığı noktaya geri dönmesiyle bilinir. Bumerangın bu özelliğine atıfla, kişinin gösterdiği tutum ve davranışların sonuçlarının eninde sonunda kendisine geri dönüşü olacağını...
- Bursa’nın Gemlik ilçesinde faaliyet gösteren Borusan Lojistik A.Ş’de Liman-İş Sendikası’na üye olan 4 işçi işten çıkarıldı. Sendikalaştıkları için işten atılan işçilerin geri alınması ve sendikal baskılara son verilmesi talebiyle 21 Martta fabrika...
- Her işçinin belki bir tesadüf neticesinde ve o güne değin ilk kez duyduğu, duyduğunda da “işte aradığım cevap buydu” dediği sözler vardır. Sınıf temelinde örgütlü işçiler buna “kulağına kar suyu kaçırmak” da derler. Benim kulağıma kar suyunu kaçıran...