Merhaba dostlar. Altın takı imalatında çalışan işçilerin nasıl ve ne tür koşullarda çalıştığını anlatan kısa okur mektuplarını siz işçi dostlarıma ulaştırdığı için UİD-DER’e teşekkürler. Sizlere yine altın takı sektöründe çalışan genç işçilerin ne tür koşullarda ve haksızlıklara uğrayarak çalıştığından söz etmek istiyorum.
Erken yaşlarda okul hayatına son vermek zorunda kalan gençler, biraz aile bütçesine destek ve biraz da meslek öğrenebilmek niyetiyle bu işte çalışmaya başlarlar. İlk önce ayda 400 TL ile işe başlarsın. Sigorta, servis, yol parası yoktur. Fazla mesai ücreti saat başına değil, gün başına 10 TL olarak ödenir. Bu 4 yıla yakın sürer. Fazla mesaiden sonra eve gidebilmek için aldığın ek ücretin yarısından fazlasını yola verirsin. Tabii evin çalıştığın işyerine uzaksa fazlasını bile harcarsın. Bu koşullara dayanır ve çalışırsan 3 ya da 4 sene sonunda bir mesleğin olur. Önce maaşın sonra fazla mesai ücretin artar. O da daha çok fazla mesaiye kalman içindir. Çünkü işler hep acildir. Böylece çalışma saati uzar gider. Uzayıp giden çalışma saati karşılığında fazla mesai ücreti dolgun olmalı ki sesini çıkarmadan sürekli fazla mesaiye kalıp çalışasın.
Kuyumculuk sektöründe yani diğer adı ile altın ve gümüş takı sektöründe çalışan büyük ya da küçük firmalar hep birbirlerine bağlı bir şekilde çalışır. Yani bu sektörde çalışan atölye de olsa fabrika da olsa çalışma şartları açısından fark etmiyor. Hepsi birbirine bağlı çalıştığı için, bünyesinde çalışan işçilere haksızlıkları hiç acımadan yapıyor. Yapılan haksızlıklara boyun eğmemek için yapmamız gereken şey işçi sınıfının örgütlenmesidir. Biz işçilerin başka kurtuluşu olamaz.