1 Mayıs’ta “Kol Kola Omuz Omuza, Fabrikalardan Alanlara!” şiarıyla alandaydık. UİD-DER kortejinde coşkulu ve kitlesel 1 Mayıs’ın ardından 14 Mayıs Cumartesi günü Kıraç’ta “1 Mayıs Coşkusuyla Mücadeleye” etkinliğimizi düzenledik. İşçiler iş çıkışında fabrikalardan Kıraç’taki derneğimize geldiler. Önce hep birlikte UİD-DER sofrasında yemeklerimizi yedik. Aradan sonra 2011 1 Mayıs görüntülerinden derlenmiş olan sinevizyon gösterimizi izledik. UİD-DER kortejinde yapılan röportajları izlerken kendi röportajlarını gören arkadaşlar çok duygulandı. Oradaki coşkuyu bir kez daha hissettik. 1 Mayıs marşına eşlik ettik. İlk defa 1 Mayıs’a gelen arkadaşlarımızın heyecanı hâlâ gözlerinden okunuyordu.

Büyük bir coşku ve gururla izlediğimiz sinevizyon gösterisinin ardından temsilci arkadaşımız konuşma yaptı. Arkadaşımız konuşmasında alanın birkaç defa dolup boşaldığını, bu kez kürsüde onun gerçek sahipleri olan işçilerin olduğunu, Kürtçe ve Türkçe olarak iki dilde konuşma yapılmasının anlamını, alanın pür dikkat kürsüyü dinlediğini vurguladı. Daha sonra sınıf kürsümüze geçtik. Söz alan arkadaşlarımız heyecandan konuşamadılar. Sunucu arkadaşın sorduğu sorulardan ve söylediklerinden cesaret alarak şunları dile getirdiler.

Emekli bir işçi: Telekom’dan emekliyim Haber-İş sendikasına üyeydik. Aynı zamanda da sendika temsilciliği yaptım. Önceden başkasına söz verdiğim için 1 Mayıs’a UİD-DER’le katılamadım. Ama bundan sonra sürekli buradayım.

Metal fabrikasından bir işçi: İşçilerin tek bir noktada buluştuğunu anladım. Patronların zulümlerini silmek, 8 saat çalışmak, 8 saat uyumak, 8 saat canımız ne isterse yapmak için bir araya gelmeliyiz. 12 saat çalışıyoruz, hiçbir faaliyetimiz yok. Bir saatimi aileme ayıramıyorsam yaşamanın da çalışmanın da bir anlamı yok. 1 Mayıs çok güzeldi, iyi ki gitmişim.

Metal fabrikasından bir kadın işçi: Öğrenciyken Amasya’da katılmıştım 1 Mayıs’a ama örgütlü değildim. UİD-DER’le gitmek çok güzeldi. Oraya giden arkadaşların güvenliği bile düşünülmüş, önlem alınmış. UİD-DER’le gitmek güzeldi, bundan sonra ben de varım.

Deri fabrikasından bir işçi: 1 Mayıs heyecanlı oluyormuş. İnsanın kendine öz güveni geliyor, biz patronları yok ederiz. UİD-DER’le katılmak ayrı bir güzellik. UİD-DER’de olmaya devam edeceğim.

Deri fabrikasından bir işçi: Ben de ilk defa katılanlardanım, çok güzel bir duygu. İlk defa bu kadar kalabalığı bir arada gördüm, çok güzeldi. Televizyonlar yalan söylüyor. Ben yine gideceğim, devamı gelecek.

Deri fabrikasından bir işçi: İşçilerin birlik olamayacağını söyleyenlerin 1 Mayıs alanında olmasını, orayı görmesini isterdim.

Sağlık işçisi: Bu benim ikinci 1 Mayıs’ım. İkisine de UİD-DER’le katıldım. Bu sene ailemle katıldım, benim için ayrı bir yeri vardı. Geçen sene beni göndermek istemeyen, eve kilitleyen ailem, şimdi “seneye nasıl gideceğiz, daha kalabalık, daha güçlü olmak için çalışmalıyız” diyor. Yaşasın 1 Mayıs! Yaşasın UİD-DER!

Deri fabrikasından bir işçi: İş saatleri kısaltılsın, ücretlerimiz yükseltilsin diye uğraşıyoruz. İlk defa katıldım, UİD-DER’le katılmak çok güzel.

Deri fabrikasından bir işçi: UİD-DER’le katılmak ayrı bir zevk. Seneye 1 Mayıs’ta hepimizin sorumluluk alması, birilerini çağırması lazım. Tek başına insan hiçbir şeyi değiştiremez.

Deri fabrikasından bir işçi: Doğru yerdeyim, UİD-DER’deyim. 1 Mayıs’a gitmek çok güzeldi. Önümde küçücük çocuklar yürüyordu. Onlardan güç aldım, orada olmaktan gururlandım.

Metal fabrikasından bir işçi: “Bir günde neyi değiştireceksiniz” diyenler oldu. Ama biz bir gün mücadele etmiyoruz. 1 Mayıs meyve alma günü. Biz 1 Mayıs’ta çalışmalarımızın meyvesini aldık.

Bir lise öğrencisi: Okulda “1 Mayıs’a gelenler gelsin” demiştim. Hoca da “gitme, dayak yersin, cop yersin” demişti ama ben gittim. İyi ki de gitmişim, herkesin gitmesini isterim.

İşsiz bir işçi: Benimle 1 Mayıs çalışmalarında tanışıldı. Daha önce 1 Mayıs’a gitmemin sebebini bilmiyordum. Ama çok güzeldi. Seneye toplayıp arkadaşları da getirmeye çalışacağım.

İşsiz bir işçisi: İşçi sınıfı uyanıyor, mücadelesine sahip çıkmaya çalışıyor. Var olan yaşam koşullarımız bizim için anlamsız hale gelmiş durumda. Neredeyse geçmişteki koşullara geri döndük. Herkes kendisi için mücadele ediyor. Bizler bu insanlık dışı koşullara katlanmaya devam mı edeceğiz? 1 Mayıs alanlarında daha güçlü olmalıyız. Çünkü böylesi yaşamak değil!

Bu güzel sohbetlerin ardından halaylar çektik, 1 Mayıs coşkusunu tekrar tekrar yaşadık. Etkinliğimize mücadele dolu günler geçirerek seneye 1 Mayıs alanında daha kitlesel olmak üzere son verdik.