İşçi sınıfının uluslararası birlik mücadele ve dayanışma günü olan 1 Mayıs tüm dünyada kutlandı. Asya’dan Amerika’ya, Afrika’dan Avrupa’ya dünyanın dört bir köşesinde işçiler işsizliğin, açlığın, yoksulluğun, savaşların ve nükleer felâketlerin olmadığı; sınıfsız, sömürüsüz ve özgür bir dünya taleplerini alanlarda yükselttiler.

Güney Kore’de işçiler, her yıl olduğu gibi bu yıl da 1 Mayıs’ta kitlesel ve coşkulu bir şekilde alanlardaydılar. Filipinli işçiler, uzayan çalışma saatlerine, düşük ücretlere, sosyal güvencesizliğe ve artan yoksulluğa karşı 1 Mayıs’ta sokaklara döküldüler. Endonezya’da alanlara çıkan binlerce işçi, 1 Mayıs’ta ücretlerin yükseltilmesi ve sosyal güvence taleplerini haykırdı. Başkent Cakarta’da Başkanlık Sarayına doğru yürüyen işçiler, taleplerini coşkuyla haykırdılar. Malezyalı işçiler de 1 Mayıs’ta meydanlara çıkarak “Bütün Ülkelerin İşçileri Birleşin” şiarını yükseltiler.

Halk isyanlarıyla sarsılan Ortadoğu’da da işçiler 1 Mayıs’ta alanlardaydılar. Bir halk isyanıyla diktatör Mübarek’in devrildiği Mısır’da, ilk kez bağımsız sendikaların çağrısıyla bir 1 Mayıs kutlaması gerçekleştirildi. Kahire’de Tahrir Meydanı’nda yapılan kutlamaya binlerce işçi, emekçi ve genç katıldı. Mısırlı işçilerin eylemleri sürüyor. Birçok sektörde greve giden işçiler, daha iyi ücret almak ve yaşam koşullarının düzeltilmesini sağlamak talebiyle eylemler yapıyorlar. Asgari ücretin yükseltilmesi, öğle yemeği tatilinin bir saate çıkartılması ve ailelerine sağlık hizmetinin sağlanması talebiyle iş bırakma eylemlerini sürdürüyorlar.

Lübnan’daki yapılan 1 Mayıs gösterilerine ise, Asyalı göçmen işçiler de katıldılar. Göçmen işçiler, tüm dünyada göçmen işçi sömürüsüne son verilmesi taleplerini dillendirdiler. Pakistan, Hindistan, Rusya, Ukrayna, Sri Lanka ve Tayland’da da on binlerce işçi meydanları doldurarak, kapitalist sömürüye ve baskılara karşı sınıfımızın tepkisini ortaya koydular.

Fransa’nın birçok farklı kentinde düzenlenen 1 Mayıs mitingine on binlerce işçi katıldı. Fransız işçi kardeşlerimiz, Ortadoğu’yu saran isyan ateşini selamlayarak “Uluslararası Dayanışma”yı dile getiren sloganlar attılar.  

1 Mayıs’ın geleneksel olarak kitlesel bir şekilde kutlandığı Küba’da, bu yılki kutlamalara da yüz binlerce işçi katıldı. 1 Mayıs’ın doğuşuna ev sahipliği yapan ABD’de, 1 Mayıs kutlamalarına son iki yılda olduğu gibi, bu yıl da göçmen işçilerin hak arayışları damgasını bastı. Son dönemde genel grevlerle sarsılan Yunanistan’da binlerce işçi başkent Atina’da bir araya geldi. İşçiler, patronlara, krizin faturasını ödemeyeceklerini, hükümetin saldırı planlarını kabul etmeyeceklerini yüksek sesle bir kez daha dile getirdiler. Ayrıca 11 Mayıs’ta genel grev yapan Yunanistan işçi sınıfı, bir kez daha kemer sıkma programını kabul etmeyeceğini ilan etmiş oldu.

Avusturya’daki kutlamalarda, işçiler ve öğrenciler, burjuvazinin tırmandırmaya çalıştığı ırkçılığa ve yabancı düşmanlığına geçit vermeyeceklerini vurguladılar. 1 Mayıs Almanya’nın çeşitli kentlerinde de kitlesel bir katılımla kutlandı. İngiltere’de de binlerce işçi 1 Mayıs’ta alanlardaydı. Aralarında Türkiyeli göçmenlerin de bulunduğu binlerce işçinin katıldığı Londra’daki mitinge, hükümetin kesinti planlarına karşı yükseltilen tepki damgasını bastı. İspanya’da, Portekiz’de, Belçika’da kemer sıkma politikalarına karşı yüz binlerce işçi patronların saldırılarına dur dedi. 

Deprem ve tsunami felâketinin üstüne bir de patronlar sınıfının kâr hırsının neden olduğu nükleer felâketlere karşı mücadele veren Japon işçi kardeşlerimiz, 1 Mayıs’ta alanlara çıkarak “nükleer santrallere hayır!” dediler. İnsan hayatını hiçe sayan patronlara karşı öfkelerini haykırdılar.