Türkiye işçi sınıfı tarihinde önemli bir dönemeç noktasını oluşturur 15-16 Haziran Genel Direnişi. Yıllar içinde yaşanan grev ve direnişlerle, örgütlenme faaliyetleriyle öncelenen süreç nihayetinde bu tarihi günlerde zirveye çıkmıştır. Özellikle İzmit ve İstanbul bölgesinde bulunan fabrikalarda yürütülen sendikal faaliyetler sonucu yüz binlerce işçi sendikalarına sahip çıkmak için sokaklara dökülmekten geri durmadılar. Patronlar ve sermaye devleti giderek artan örgütlü işçi gücünden korkmaya başladığında, çözümü, işçilerin mücadele örgütünü, DİSK’i kapatma kararı almakta buldu. Ancak 1970 15 Haziranında işçiler fabrikalarından çıkarak sendikalarına, mücadelelerine sahip çıktılar ve ertesi gün de aynı kararlılıkla daha da kitlesel bir biçimde tüm İstanbul’u İzmit’e kadar mücadele alanı haline getirdiler ve patronların yüreğine korku saldılar. O günlerden bugünlere bizlere büyük bir mücadele mirası bırakan işçilerin bize gösterdiği gibi özgücümüze güvenmeli ve örgütlenmeliyiz.

Bizler de UİD-DER’li işçiler olarak tarihimizde önemli bir yer tutan bu direnişi 41. yılında bir kez daha hatırlayıp bugün için önemli mücadele dersleri çıkarıyoruz. Bu nedenle derneğimizin Ankara temsilciliğinde “15-16 Haziran Ruhuyla Mücadeleye” başlığı altında bir etkinlik düzenledik. Sağlık, metal, matbaa, temizlik işkolundan işçi dostlarımızın yanı sıra öğrenci arkadaşlarımız da bizimleydi. Etkinlik derneğimiz tarafından hazırlanan belgeselle başladı. Belgeseli izledikten sonra hep birlikte sohbet ettik ve 15-16 Haziran’ın nasıl bir süreç olduğundan bahsettik. Sonrasında ise bugün bizlerin işyerlerimizde, okullarımızda yaşadığımız örnekler üzerinden neden mücadele etmeliyiz noktasında söz alarak görüşlerimizi bildirdik. O zamandan bu zamana işçi mücadelesinde gerilemeler yaşandığını, ancak günümüzde bir hareketlenmenin başladığını her geçen gün artan grev ve direnişlerden gördüğümüzü belirttik.

Dünya genelinde yaşanan ekonomik krizin ve son zamanlarda özellikle Ortadoğu ve Kuzey Afrika ülkelerinde yaşanan isyanların, büyük kitlelerin artık eskisi gibi yönetilmek istemediğinin bir göstergesi olduğu da söylendikten sonra bir kez daha vurgulandı ki, işçi ve emekçiler örgütlü oldukları sürece dünyayı değiştirecek yegâne güçtür. Bu noktada 15-16 Haziran Direnişi de önümüzde aşılması gereken bir zirve olarak varlığını hâlâ korumaktadır. Türkiye işçi sınıfı mücadele tarihine sahip çıkmalı ve özörgütlerinde mücadeleye devam etmelidir.

15-16 Haziran Ruhuyla Mücadeleye!

Yaşasın 15-16 Haziran Genel Direnişi!