Fazla mesailer, normal mesai saatleri dışına eklenen ama yaşamımızın bütününü fabrikada geçirmemize neden olan, patronun daha çok kâr elde etme aracıdır. Zaten günümüzün on veya on iki saatini fabrika çalışarak geçirdiğimiz bir düzende, bir de karşımıza fazla mesailer çıkıyor. Buna mecbur bırakılıyoruz çünkü aldığımız ücret asgari ücret ve bu asgari ücretle geçinmek mümkün değil. Önümüze sunulan alternatif fazla mesailer oluyor. Bu nedenle işçiler ne evde çocuğunu görebiliyor ne de çalışmak dışında kendisine ve eşine zaman ayırabiliyor.

İşçi kardeşlerimizin ve bizim de başımızda olan ortak bir diğer problem, patronun daha çok kâr elde etmek için tuttuğu ve adına müdür, şef, ustabaşı dediğimiz kişiler. Her gün gelip tepemizde bize sormadan “mesaiye kalacağımızı” söylüyorlar. “Kalamam” desek kopuyor kıyamet ve hemen sorular başlıyor:

İşçi: Bu akşam mesaiye kalamayacağım.

Ustabaşı: Hayır, kalacaksın, nasıl kalmazsın?

İşçi: İşim var, gidip halletmem gerekiyor.

Ustabaşı: Neden, ne işin var? Başka zaman halledersin!

Sanki çalışmaktan fırsat bulabiliyoruz da! Peki, ustabaşlarının üstüne vazife midir bizim ne işimiz olduğunu sorup soruşturmak? Biz her yaptığımız, her gittiğimiz yeri onlara rapor etmek veya hesap vermek zorunda mıyız? İllaki izin almak için etrafımızdan birini “öldürmek” zorunda mı kalacağız? Çünkü bu tarz sıkıntılar olmadan izin verilmiyor, işten önemli ne işin olabilir deniliyor.

Peki, kardeşler çözüm nedir? Çözüm yolu işçi bilincine sahip olmaktan, haklarını bilmekten, yasal çerçevede haftalık 45 saatlik çalışma saatimiz olduğunu bilmekten ve mücadeleden geçiyor. Yılda 270 saatten çok fazla mesai yasaktır. Ama biz bu haklarımızı bilmediğimizden dolayı ses çıkartamıyoruz. Patronlar da bu durumun farkında oldukları için işçileri istediği kadar çalıştırıyorlar. İşçiler biraz daha fazla ücret alabilmek için mecburen mesaiye kalmak zorunda kalıyor. Ama haklarını bilen, bu bilince sahip olan işçiler bunun da üstesinden gelebilir. İşyerimizdeki diğer işçi kardeşlerimizle bir araya gelerek, onları da yanımıza alarak, konuşup anlatarak, ortak bilinç ve örgütlülükle hareket edersek fazladan mesailere kalmadan da iyi bir ücret alabiliriz.