Van’da 23 Ekim Pazar günü gerçekleşen 7,2 büyüklüğündeki deprem nedeniyle yüzlerce kardeşimiz öldü, binlercesi evsiz kaldı. Sağ kalanlar ise bu soğuk kış günlerinde barınmak, giyinmek, yemek yemek, ailelerini koruyabilmek derdindeler. Sevdiklerini kaybetmenin acısını yaşayanlar bir de yaşam mücadelesi veriyorlar şimdi. Patronlar ise böyle büyük bir acıda bile reklâm yapma derdindeler.

Depremden sonra birçok televizyon kanalının katılımıyla “Van İçin Tek Yürek” kampanyası düzenlendi. Renkli ışıklar altında dizilerde, şov programlarında her gün gördüğümüz ünlüler en güzel kıyafetleri ve makyajlarıyla yardım telefonlarını açtılar, telefonla yapılan bağışları not ettiler. Firmaların isimleri söylenerek ve yaptıkları milyon liralık bağışlar ayakta alkışlanarak kabul edildi. Telefonla yapılan bağışlar gece sonunda toplanan rakam muazzamdı: 62 milyon TL. Kulağa ne hoş geliyor değil mi? Bu para ile sağlam binalar yapılarak binlerce insan çadırlardan kurtarılabilirdi. Ama kazın ayağının öyle olmadığı bir hafta içinde belli oldu. Tüketiciler Birliği Genel Başkan Yardımcısı Mustafa Dinç, şov gecesinin ardından toplanan bağışın, söylenenin sadece üçte biri kadar olduğunu açıkladı. Hesaplara yatan paranın, kişilerin canlı yayında telaffuz ettikleri rakamın çok çok altında olduğunu ve bu kişilerin de kamuoyuna duyurulması gerektiğini belirtti. Yani patronlar insanların ölümünü, evsizliğini, çaresizliğini bile reklâm yapmak için kullandılar. Onlardan beklediğim şey çok da farklı değildi zaten. Yanı başındaki kendisine para kazandıran, fabrikadaki işçisinin can güvenliğini, yoksulluğunu düşünmeyenlerden Van’daki kardeşlerimizi düşünmelerini beklemek saflık olurdu.

Bu süreçte UİD-DER olarak bizler de Van’daki kardeşlerimiz için yardım kampanyası başlattık ve temsilciliklerimizin olduğu bölgelerde yardımları topladık. Önce kendi ailemizden başlayarak mahallelerde tanıdığımız bütün ailelere, iş arkadaşlarımıza kampanyamızı duyurduk. Sarıgazi Demokrasi Caddesi’nde stant kurarak tanımadığımız, yardım yapmak isteyen diğer ailelere de duyurduk kampanyamızı. Toplanan yardımları hep beraber katladık, ayırdık ve orada rahat dağıtılabilecek şekilde koliledik. Herkes gücü ölçüsünde kampanyaya destek verdi ve dayanışmanın en güzel örneğini yaşadık.

Bir tarafta “yardım yapıyorum” diyerek reklâm yapan patronlar, bir tarafta utanmadan “topladığımız deprem vergileriyle size yol yaptık” diyen devlet, diğer tarafta ise elindekini bölüşen işçiler. Hangisinin daha içten, daha doğru olduğu ortada! Böylece bir kez daha gördük ki patronların ve onların sözcüsü hükümetlerin bizler için iyi bir şey yapmalarını beklememeliyiz. Van’daki kardeşlerimize destek olmak için, yıkılacak binalarda oturmamak için, yeni depremlerle bir kez daha yıkılmamak için sadece kendi örgütlülüğümüze güvenmeliyiz.