Merhaba işçi arkadaşlar, ben petrokimya sektöründe çalışan bir işçiyim. İşyerinde birçok sorunumuz var. Bunlardan bence en önemlisi olan esnek çalışmayla zaten fiilen karşı karşıyaydık. Şimdi esnek çalışmayı yasal hale getirip önümüze koyuyorlar. Benim çalıştığım fabrikada da, duyduğum kadarıyla diğer fabrikalarda da yaşanan büyük bir sorun esnek çalışma.

İşçi Dayanışması’nda esnek çalışmayla ilgili bir yazı okumuştum. O yazıyı okuyana kadar esnek çalışmanın ne olduğunu bilmiyordum. Benim çalıştığım fabrikada da bu varmış ve biz zaten böyle çalışıyormuşuz da adını bilmiyormuşuz. İşçi Dayanışması bültenindeki yazıyı okuyunca “aha esnek çalışma buymuş” dedik. Bugün iş var, sen 16 saat çalış işçi kardeş, yarın iş yok, işe gelme! Kısa süreli sözleşmelerle biz işçileri istedikleri gibi kullanıyorlar. Mesela, işverenler diyor ki, “bu ay üretim biraz artacak 30 tane elaman alalım, iki ay sonra çıkarırız.” Başka bir fabrikadaki işçi arkadaşımdan duydum; işler az olduğu zaman patron, onları Cumartesi günleri çalıştırmıyormuş ama ücretlerini ödüyormuş. Aslında yasal olarak şimdilik zaten böyle olması gerekiyor. Ama esnek çalışma yasası henüz onaylanmadığı halde, aynı patron, daha sonra işler yoğunlaştığında hafta tatillerinde çalıştırıyormuş işçileri. Anlaşılan patronlar şimdiden esnek çalışmayı yaygın bir biçimde uyguluyorlar ve yasa geçtiğinde bizim yaşantımızı, düzenimizi iyice mahvedecekler.

Aynen böyle olacak, ne çalışacağımız gün belli olacak, ne de işe gideceğimiz saat! Biz bugüne kadar hep bizden önce yaşamış işçilerin mücadele ederek kazandığı haklardan yararlandık. Ama tüm haklarımız elimizden alınıyor. Yani biz işçiler olarak hep cepten yedik, yemeye de devam ediyoruz. Ama cepte de bir şey kalmadı desem haksızlık etmemiş olurum herhalde.

Ekmeğimizden, çocuklarımızın geleceğinden daha fazla çalmak isteyenlere karşı bir araya gelmeliyiz. Haklarımızı korumalı ve geleceğe yeni haklar bırakmalıyız. Benim, cepten yemeye yüzüm yok artık. Benim gibi düşünenler haydi mücadeleye!