Yeni yıla sayılı günler kaldı. 2012 yılında da asgari ücret yine sefalet ücreti olarak kalacak. İşçiler ve emekliler yeni yılda da açlık ve sefalet içinde yaşamaya mahkûm ediliyor. Hükümet milyonlarca kamu işçisinin zam talebini kabul etmedi. İşçilerin ücretlerine yaptıkları komik zamları dahi çok gören hükümet ve diğer partilerden milletvekilleri kendi maaşlarına 2 bin lira zam yaptılar. Emekli milletvekilleri halen 5300 lira maaş alıyor. Yapılan düzenlemeyle bu miktar 7700 liraya yükseltilmiş oldu. İki yıl milletvekilliği yapanlar veya dışarıdan bakanlık yapıp görevi bitenler bu yüksek maaştan emekli olabilecek. Başbakan ve TBMM Başkanı ise 11 bin 500 lira maaş alacak.

Milletvekilleri, sıra kendi maaşlarına gelince asgari ücretin üç katından fazla zam yapıyorlar. Ama aynı milletvekilleri ve bakanlar, işçilere gelince hiç de böyle cömert davranmıyorlar. Örneğin, Maliye Bakanı Mehmet Şimşek “Asgari ücreti belirlerken bir yandan asgari ücretliye makul bir ücret, bir yandan rekabet gücünü göz önünde bulundurmak zorundayız. Bunu bulundurmayan ülkeler battı, Yunanistan’a dönmek istemiyorsak, başka ülkelere dönmek istemiyorsak bu dengeleri korumak durumundayız” diye buyuruyor. Ama milletvekili maaşlarına yapılan zamma sesini çıkarmıyor. Çünkü onun dengeden anladığı işçinin kursağındakinin sürekli patronların ve onların siyasetçilerinin ceplerine akması!

Kendileri de patron olan ve patron gibi düşünen çoğu milletvekilinden işçileri düşünmelerini beklemek saflık olur. AKP hükümetinin saflarındaki vekiller bu zammı en hararetli destekleyen vekiller. Onlar 2011 yılı içerisinde sermayenin talimatları doğrultusunda birçok yasa çıkarttılar. İşçilerin elindeki hakları gasp etmek için gece gündüz çalıştılar. Yılın son haftasında kendilerine yaptıkları kıyakla, iki yıl bile milletvekilliği yapsalar astronomik maaşlarla emekli olabilecekler. Oysa işçilerin kuş kadar maaşla emekli olabilmesi için bile 5 bin ilâ 7 bin işgünü üzerinde prim ödemesi gerekiyor. Bu düzenlemeden sonra milletvekilleri, bizim alınterimizle kendilerine verdikleri bu “hediyeyle” yeni yıla girecekler.

Meclis Başkanı Cemil Çiçek şöyle diyor: “Böyle bir düzenleme yapılması yönünde talep var. Ne yapabiliriz? Medya yazacak diye çekinip milletvekilleri kendilerine ilişkin hiçbir adım atamıyor. Bütün gruplar imzalar ve arkasında durursa böyle bir düzenleme yapılabilir.” Çiçek, bir süre önce 1970’lerde TBMM Başkanlığı yapan Kemal Güven’le görüştüğünü ve düşük emekli maaşı aldığını belirterek, “Geçim sıkıntısı çekiyorlar. Çok rahatsız oldum, bir şeyler yapmamız lazım” diye de ekliyor. Biz de ona soruyoruz: Bizim asgari ücretin yükseltilmesine, prim gün sayımızın düşürülmesine ve emekli maaşlarımızın arttırılmasına dair bir “düzenleme yapılması yönündeki taleplerimiz” ne olacak? Belli ki bize üç kuruş zam yaparken hiç kimseden çekinmiyorsunuz. “Medya yazacak” demiyorsunuz. Bütün işçiler zam talebinin arkasında duruyor ama belli ki bu umurunuzda değil. Biz işçiler ne yapalım? Bu sömürü düzenini başınıza yıkalım mı? Bize başka çare bıraktınız mı? Milletvekilleri bundan da çekinir mi? Bize doğru dönen bir denge rahatınızı çok mu kaçırır? İşte bu da bizim umurumuzda değil!

Biz de tüm işçi kardeşlerimize sorduk. Hepsi geçim sıkıntısı çekiyormuş. Hem de öyle sizinki gibi bir sıkıntı değil, açlıkla terbiye ediliyorlarmış. Biz de bundan çok rahatsız olduk. Biz de bir şeyler yapmamız gerektiğini düşünüyoruz. Ne mi yapacağız? Bekleyin ve görün!