Balıkesir ve Afyon’da bulunan iki tekstil fabrikasında işçiler örgütleniyor. Her iki fabrikada da işçiler Teksif sendikasına üye oldular. İşçileri sendikalı olmaya iten nedenler ortak: Fabrikadaki çalışma koşullarının kötü oluşu, yemeklerin bozuk çıkması, iş elbiselerini dahi işçilerin kendilerinin alması… Demek ki tekstil işçilerinin sorunları ortak ve çözümleri de ortak.

Bu iki fabrika aynı patrona ait değil, aynı sanayi bölgesinde de kurulu değil. İşbir Sentetik Balıkesir’de, Hera Tekstil’se Ayfon’da faaliyette bulunuyor. Fakat söz konusu olan işçilerin haklarını alması, birlik olması, sendikaya üye olması olunca patronlar ikiz kardeş gibi, işçilere düşmanca tavır alıyorlar.

Örneğin Balıkesir’deki İşbir Sentetik’te Teksif sendikasına üye olan işçiler, patron tarafından işten atıldılar. Herkesin tahmin edeceği gibi, bu işten atılma tamamen uydurma gerekçelerle yapıldı. İşçiler işlerine sahip çıkmak için 180 gündür fabrika önünde direnişteler. Direniş boyunca patron, güç gösterisinde bulunarak işçilerin

direncini kırmak için baskı uyguluyor. Diğer yandan Afyon’daki Hera Tekstil’de çalışan 20 işçi de işten atıldı. 300 kişinin çalıştığı fabrikada Nisan ayından bu yana işçiler Teksif sendikasına üye. Sendikal faaliyeti haber alan patron, işçilerin örgütlenmesini dağıtmak için 20 işçiyi işten attı. Sendika işçilerle birlikte basın açıklaması yaparak bu durumu protesto etti.

Bu iki tekstil fabrikasında görüldüğü gibi, işçileri sömürerek büyük paralar kazanan patronlar, sıra işçilere emeklerinin karşılığını vermeye gelince her türlü çirkefliğe başvuruyorlar. Patronların bu düşmanca tavrı şaşırtıcı değildir. Bu mücadelede iki taraf var: Patronlar ve işçiler. İşçilerin haklarını korumasının yolu Hera Tekstil ve İşbir Sentetik işçileri gibi mücadele etmekten ve sınıf dayanışmasını yükseltmekten geçiyor.