Pazar günü Kıraç’ta “Uzayan Çalışma Saatleri, Kaybolan Yaşamlarımız” adlı bir seminer düzenledik. Etkinliğe Kıraç ve çevresindeki birçok fabrikadan işçi arkadaşımız geldi. Etkinliğin konusu özellikle Kıraç bölgesinde çalışan işçileri çok yakından ilgilendiriyordu. Çünkü bu bölgede 8 saat çalışan işçi sayısı çok az. Bölgedeki birçok fabrika günde 10-12-14 saat ve hafta sonları da “zorunlu” olarak işçi çalıştırıyor. Bu uzun çalışma saatleri, biz işçileri yaşamdan kopuk, ölü bir hayata itiyor. Vardiyalı çalışmalar yüzünden birçok işçi, ailesinin bile yüzünü göremez hale geldi. Evet, bu kadar uzun saatler boyunca çalışmamıza rağmen birçoğumuz asgari ücret almaya devam ediyoruz. Yani fazla mesaiye kalarak ücretlerimizin yükseldiği de yok. İşte bu seminer, tamamen bu sorunlarımızı anlatan ve bu sorunlar karşısında ne yapmamız gerektiğini bizlere öğreten bir etkinlik oldu.
Etkinlik başlamadan önce, seminere katılan işçilere, kıdem tazminatlarımızın gasp edilmesine karşı başlattığımız imza kampanyamıza da destek çağrısı yapıldı. Seminer saatine kadar onlarca imza toplandı. Seminerin ilk bölümünde, geçmişte 8 saatlik işgünü için mücadele veren Amerika ve Avrupa işçi sınıfının mücadelesinin de anlatıldığı bir sunum yapıldı. İkinci bölüm, seminere katılan arkadaşlarımızın sorularının cevaplanmasıyla geçti. Çeşitli sektörlerde çalışan işçiler olarak, zorunlu mesailer, yasalarda geçen gerçek çalışma saati ve kıdem tazminatları gibi birçok konuda kafamıza takılanları sorduk. Bunun üzerine sunum yapan arkadaşımız bizlere aydınlatıcı cevaplar verdi. Seminere katılan işçiler de kendi fabrikalarında yaşadıkları olayları ve başlarından geçen örnekleri anlattılar.
Etkinlik sonrası dernekte içilen çaylar eşliğinde, sohbetler devam etti. Biz işçiler UİD-DER’in düzenlediği bu seminerlere mutlaka katılmalıyız. Ve öğrendiklerimizi de fabrikalarımızda ve mahallelerimizde işçi arkadaşlarımızla paylaşmalıyız, örgütlenmeliyiz.