İnşaat sektöründe çalışmak zor. Hiçbir güvenceleri yok. Çevremde de inşaatta çalışan işçiler var. İş kazalarından korunmak için hiçbir önlem alınmıyor. Sürekli hareket halindeler, çok yoruluyorlar. Uykusuz kalıyorlar. Bu kadar yorgunluk ve uykusuzluktan sonra iş kazalarının olması kaçınılmaz. Yüksekten düşme gibi… Bunun sonucu olarak ya sakat kalıyor ya da canlarından oluyorlar. Tabii bu olanlar patronların umurunda değil. Onlar için önemli olan cüzdanlarının dolması! İş kazalarının önlenmesi ve işçilerin ölmemesi için patronların cebinden para çıkmıyor. İşçiler de karınlarını doyurmak için kazanacakları üç-beş kuruş uğruna canlarından oluyorlar. Bir de patronlar, iş kazası geçirmiş işçiyi masraf olmasın diye, kazadan önce işten çıkarılmış gibi gösteriyorlar.
Bu haksızlıkların bütün işyerlerinde olduğunu biliyoruz. Karşı koymazsak, bunlar olmaya da devam edecek. Bunun için kendimizden, onurumuzdan, haklarımızdan ödün vermeyelim. Örgütlenelim, birlik olalım. Örgütlüysek Her Şeyiz, Örgütsüzsek Hiçbir Şey!