Patronlar sınıfı her geçen gün bir hakkımızı gasp ederken bir taraftan da yasal boşluktan ve biz işçilerin örgütsüzlüğünden yararlanarak keyfi uygulamalarla sömürüyü katmerleştirmektedir. Bu keyfi uygulamalardan biri de işçilerin onayı alınmadan ücretsiz izine çıkarılmasıdır. İş Kanununda ücretsiz izine dair herhangi bir düzenleme yoktur. Ancak patronlar çeşitli bahanelerle işçileri birkaç haftalığına veya aylığına işçilerin onayı olmadan ücretsiz izine çıkartmaktadır. Özellikle yıl sonu geldiğinde patronlar “iş yok” bahanesiyle bizleri ücretsiz izine çıkararak verdikleri üç kuruşluk ücreti de kuşa çevirdikleri gibi bu süre boyunca sigorta primlerimizi de ödememektedirler. Oysa patronun böyle bir hakkı yoktur. Patron işçinin onayı olmadan onu ücretsiz izine çıkaramaz. Siparişlerin durması, fabrikanın tadilatta olması gibi nedenlerle de patron işçilere ücretsiz izin kullandıramaz. İşçi kendi rızası olmadan ücretsiz izine çıkarılıyorsa tazminatını alarak sözleşmeyi fesih hakkına sahiptir.

Ancak biz işçiler haklarımızı bilmediğimiz için patron kendi yaptığını haklı ve meşru göstermektedir. Patron “iş yok, siparişler durdu, fabrikanın zor durumda kalmaması ve içinizden bazı arkadaşların işinden olmaması için üç haftalık ücretsiz izine çıkacağız” dediği zaman bizler bu bahaneyi kabul ediyoruz. Sanki patronun yaptığı haklı bir şeymiş gibi. Oysa yapılan şey hem kanunsuzluktur hem de hırsızlıktır. Patron göz göre göre ekmeğimizi elimizden alıyor.

Bütün sene boyunca bizi zorla fazla mesaiye bırakarak posamızı çıkaran ve kasasını dolduran patron kârına kâr katarken, bizler fazladan bir kuruş bile almadan açlığa mahkûm ediliyoruz. Patron ücretsiz izine çıkarırken işçilerin onayını alması gerektiğini bildiği için herkese bir kâğıt imzalatmaktadır. İşçiler olarak ne yazdığını bilmediğimiz, okumadığımız kâğıda imza atarken aslında bilmeyerek ve istemeyerek ücretsiz izin uygulamasına onay vermiş oluyoruz. Bazı fabrikalarda patron buna bile ihtiyaç duymadan işçileri ücretsiz izine çıkarmaktadır. İşçi kardeşler, patronun önümüze koyduğu evrakı okumadan ve aleyhimize bir durumun olmadığından emin olmadan imzalamayalım. Hele ki ücretsiz izin kâğıdını imzalamak zorunda değiliz ve imzalamadığımız için patron bizleri işten atamaz, tam tersine biz haklı olarak tazminatımızı alarak iş sözleşmesini fesih hakkına sahibiz.

İşçi sınıfı olarak örgütlü olmadığımızda ne kendi haklarımızı biliriz ne de onları savunabiliriz. Meselemiz sadece hakların kâğıt üzerinde olması değil bizlerin birbirine güveni ve hakkını alma konusunda inancıdır. Bu da bizlerin örgütlü ve bilinçli olmasına bağlıdır. Örgütlü işçiler yenilmezler ve haklarını söke söke alırlar. Bütün işçi kardeşlerimi işçilerin derneği olan UİD-DER’e mücadeleye ve örgütlenmeye davet ediyorum.