
Şimdi ne yapacağımızı bilmiyoruz. Taburcu olduktan sonra hastaneye gelip gitmemiz gerekecek. Van’dan gelip gidemeyeceğimiz için Sosyal Hizmetler’e başvurarak ev kiralanmasını istedik. Fakat buldukları evin kirasını biz ödeyeceğiz. Gidecek yerimiz ve paramız olmadığını doktorlarımıza söyledik. Onlar da yapabilecekleri bir şey olmadığını, istersek çadırda kalabileceğimizi söylediler. Resmen bizimle alay ettiler. Bizleri başlarından atmak istiyorlar. Kendi çabalarımızla bir şeyler yapmaya çalışıyoruz ama elimizden pek bir şey gelmiyor. Aslında protez bacağı da, kalacak evi de devletin ayarlaması gerekir. Ama devlet hiçbir şey yapmıyor. Van’da kalan ailem ve diğer depremzedeler için de bir şey yapmıyor. Afet bölgesi olmasın diye gerçekleri hep gizlediler. Tanıdığımız bir imam yıkadığı ölü sayısının 1750’den fazla olduğunu söyledi. Zaten az yapılan yardımlar artık hiç yapılmıyormuş. Oradakiler de bizim gibi başının çaresine bakıyorlarmış. Biz de buradan çıkınca hakkımızı dava açıp arayacağız.