26 Şubat Pazar günü Sefaköy temsilciliğimizde “Neden Yoksullaşıyoruz, Nasıl Sömürülüyoruz?” konulu bir seminer düzenledik. Seminere çeşitli işkollarından işçiler katıldı. Seminerin başında, UİD-DER medya ekibinin işçilerle yaptığı röportajları izledik. Röportajlarda işçilere “kaç saat çalışıyorsunuz, aldığınız ücret geçinmenize yetiyor mu?” gibi sorular sorulmuş. İşçilerin verdiği cevaplar içler acısı durumu ortaya koyuyordu. Röportaj yapılan bir kadın işçi “Ben 13 yıldır çalışıyorum. Son bir yıldır sigortalıyım” diyordu. “Kaç saat çalışıyorsunuz?” sorusuna, aynı işçi, “7 gün 24 saat çalışıyoruz. Yapacak bir şey yok. Çalışmak zorundayız” cevabını vermiş. Bu cevap nasıl sömürüldüğümüzün göstergesidir.

Sunumda, kapitalist sistemde işçilerin nasıl sömürüldüğü,  patronların sırtımızdan nasıl palazlandığı, üretilen her şeyin ihtiyaç için değil, kâr için üretildiği anlatıldı. Sunumu yapan arkadaşımız, kapitalizmden önceki toplumlarda yaşanan kıtlıkların çeşitli nedenlerle yetersiz üretimden olduğunu anlattı. Günümüzde ise yaşanan kıtlık, aşırı üretim sonucu oluşmaktaydı. Arkadaşımızın ifade ettiği bu çarpıcı gerçeği, çoğumuz ilk kez duyuyorduk.

İşçi sınıfının ezildiği, sömürüldüğü bu sistemde, biz işçiler kendi işgücümüzü meta olarak satıyoruz. Sattığımız işgücümüzü bütün gün kullanırız ve patronların el koyduğu artı-değeri üretiriz. Patronlar bu şekilde kârlarına kâr katarlar. Her şeye ellerimizle şekil veren, her şeyi var eden biz işçiler sömürülüp, yoksullaştırılıyoruz.

Seminerin bitiminde arkadaşımızın “sömürülmek istiyor muyuz” sorusuna karşılık, işçi arkadaşlarımızdan “hayır”  sesleri yükseldi. Bu anlamlı yanıt üzerine, sömürülmemek için örgütlenmenin önemi vurgulanarak seminer sona erdi.