Ben bir çorap fabrikasında 11 yıl boyunca çalıştım, emek verdim. 11 yıl boyunca üzerimde bir baskıyla çalışmak zorunda kaldım. Son zamanlarda iş yükümü daha da artırmak amacıyla 29 makineye bakmam gerektiğini söylediler, ben de itiraz ettim. Fakat bu durum patronun hoşuna gitmedi. Çeşitli bahanelerle üzerimde psikolojik baskı uygulamaya başladılar. Ben her seferinde konuşmaya çalıştım, ama beni dikkate almadılar. Ben de birkaç defa gidip çalışma bakanlığına şikâyette bulundum. Müfettişler fabrikayı denetlemeye gelmişler, patron beni müfettişlerle görüştürmeden uğurlamış onları. Birkaç saat sonra patron odasına çağırıp istifa etmemi istedi. Ben de ben kendim istifa etmem dedim. Önce bana 5000 lira önerdiler. Ben kabul etmeyince 11.000 liraya çıkardılar. Bunu da kabul etmedim, avukatıma sormam gerekir dedim. Patron iyice kızarıp bozarmaya başladı. Benden avukatın numarasını istedi, kendi aklınca arayıp konuşacakmış, “olmaz veremem” dedim.
Ertesi gün patron tekrar beni çağırıp “gel anlaşalım” dedi. Odasına girer girmez kuyruğuna basılmış gibi bağırıp çağırmaya başladı: “Sen hainsin, koynumuzda yılan beslemişiz. Sana ve senin avukatına paramı yedirmem, benim haramilere yedirecek param yok, bir daha buralara gelme, çık git. O avukatına söyle, açsın davayı, 5 yılda anca kazanır.” Ben de güldüm, kendisi de biliyor 5 yıl da olsa işçinin kazanacağını. Karşısında rahat durmam patronu iyice zıvanadan çıkardı. Güvenlikleri çağırıp “atın bu haini dışarı” dedi. Hiçbir şeye imza atmadan çıktım fabrikadan. Hemen ertesi gün çalışma bölge müdürlüğüne gidip işten atıldığıma dair dilekçemi verdim. O esnada telefonuma mesaj geldi. “Ustalarınızın bilgisi dışında bugün işe gelmemeniz nedeniyle geçerli bir neden yoksa iş aktiniz tazminatsız feshedilecek.” Hemen oradaki memura gösterdim, memur “bunun geçerliliği yok. Dilekçeniz o mesajı boşa çıkaracaktır” dedi.
Ben hakkımı patrondan söke söke alacağım, çocuklarımın hakkını yedirmem onlara. İşçi kardeşlerim, ben haksız yere işten çıkarıldım, bugün yarın diğer işçi arkadaşlarım da işten çıkarılabilirler. Onun için yasal haklarımızı iyi öğrenmemiz gerekiyor. İşyerlerinde birbirimize sahip çıkalım. İşten atıldıktan sonra selam verdiğim arkadaşlarım korkularından selamımı almadılar. Ben bütün işçilerin UİD-DER’e katılmalarını ve haklarını öğrenmelerini istiyorum.