Merhaba dostlar, ben Türk Metal Sendikasının örgütlü olduğu bir fabrikada çalışıyorum. Geçtiğimiz hafta ilginç bir olayla karşılaştık. Baştemsilcimiz bugüne kadar yapmadığı bir şeyi yapıp gece saat 3 gibi fabrikaya geldi. Üstelik bunu birkaç gün sürdürdü. Sözde yemekleri kontrole geliyordu.
O sırada Bursa’da Bosch ve Gebze’de Cengiz Makine işçileri, Türk Metal’den istifa edip Birleşik Metal sendikasına geçmişlerdi. Asıl amaç da bu olayların fabrikada konuşulup konuşulmadığını öğrenmekti. Bir hafta boyunca sürekli yemek saatlerinde fabrikaya geldi. Biz de, “madem bizi bu kadar düşünüyor, gecenin üçünde tatlı uykusunu bölüp bizim için fabrikaya geliyor, o zaman kötü yemekler konusunu temsilcimize açalım” dedik.
Yemekten sonra çay içtiğimiz alana gittik. Temsilcimiz oradaydı. Arkadaşlarla yanına gittik. Gece vardiyasında yemeklerin güzel olmadığını, sürekli yanık yemeklerin geldiğini söyledik. Ustabaşımız söze karıştı ve “yemekler gayet güzel, bir kötülüğü yok” dedi. Temsilcimiz sorunu çözeceğine bizi yemeklerin güzel olduğuna ikna etmeye çalıştı: “Arkadaşlar bu yemekler yarın öğlen de gelecek. Gündüz iyi oluyor da gece niye kötü olsun?” Bir arkadaşımız “bu yemekler gelebilir ama gündüz daha iyi oluyor” dedi. Temsilcimiz, “olmaz öyle şey, bu yemeğin aynısı gelecek. Gel seninle iddiaya girelim. Bu yemeğin aynısı gelmezse ben ceketimi bırakıp gideceğim. Eğer aynısı gelirse sen de bırakıp gidecek misin?” dedi. Arkadaşımız: “Benim bırakabileceğim bir ceketim yok, ancak şu tişörtüm var, bunu bırakırım. Ama siz ceketinizi bırakmayın kaybınız büyük olur” diye yanıt verdi.
Temsilcimiz baktı bizi ikna edemeyecek döndü ve dedi ki, “sizin ağzınızın tadı kaçmış”. Evet temsilcimiz çok haklı, bizim ağzımızın tadı kaçmış, Türk Metal çetesi ağzımızda tat bırakmadı. Sorunlarımızı çözmeye değil bizi her şeyin gayet normal olduğuna inandırmaya çalışan bir anlayıştan ne beklenebilir ki? Ama arkadaşlarım da, ben de bir şeyi çok iyi biliyoruz. Eğer bizler sessiz kalırsak bu çetenin başımıza öreceği çok çoraplar olacak. O yüzden arkadaşlarımızı UİD-DER saflarında 1 Mayıs’a katmaya çalışıyoruz. Onların da UİD-DER’le tanıştıktan sonra örgütlü mücadelenin ne güzel bir şey olduğunu anlayacaklarını düşünüyorum.
Örgütlüysek Her Şeyiz, Örgütsüzsek Hiçbir Şey!