1 Mayıs geride kaldı. UİD-DER korteji, disiplini ve coşkusuyla işçi sınıfının birlik, mücadele ve dayanışma gününde alandaki yerini almıştı. 13 Mayıs Pazar günü, UİD-DER Gebze temsilciliğinde düzenlediğimiz bir etkinlikle birçok fabrikadan işçi arkadaşlarımızla 1 Mayıs coşkusunu yeniden yaşadık. 1 Mayıs 2012’nin görüntülerini izledik. Dernek yönetimimizin, çalışmalardan dolayı üyelere teşekkür mesajını dinledik.
Etkinliğimizin ilk bölümünde UİD-DER medya ekibinin hazırladığı videoyu izledik. Videoda Taksim’de birleşik ve kitlesel bir şekilde kutlanan 1 Mayıs’tan görüntüler vardı. Kadını ve erkeğiyle on binlerce işçi ve emekçi meydanları hınca hınç doldurmuş, taleplerini sloganlarla haykırıyordu. Ayrıca videoda Anti-Kapitalist Müslüman Gençler ve kortejimizdeki İranlı mülteci sosyalistlerle yapılan röportajlar da yer alıyordu.
Video izlendikten sonra 1 Mayısa katılmış işçi arkadaşların duygularını, izlenimlerini anlattığı sınıf kürsüsü yer aldı. Sınıf kürsüsünden birçok işçi arkadaşımız düşüncelerini ifade etti.
İşsiz bir genç işçi: Ben daha önceleri 1 Mayıs’a katılmamıştım. Bu 1 Mayıs benim ilk 1 Mayıs’ımdı, çok da güzel oldu. Televizyonlarda ve medyada insanların katılmaması için 1 Mayıs kötü anlatılıyor ve insanlar korkutuluyor. Ama ben UİD-DER’in çalışmalarına katıldığımdan beri korkularımdan ve çekincelerimden kurtuldum. 1 Mayıs’a UİD-DER’le katıldım ve bana pankartı taşıma görevi verildi. Çok yoruldum, çok terledim ama görevimi sonuna kadar sürdürdüm. Bu beni çok mutlu etti. UİD-DER’e çok teşekkür ediyorum.
Bir petrokimya işçisi: Bu benim 1 Mayıs’a UİD-DER’le ilk katılışım değil, ama her katılışımda, sanki ilk 1 Mayıs’ımmış gibi bir duyguyu yaşıyorum. Alanda yüz binlerce insanı gördüğümde heyecandan tüylerim diken diken oldu. Alana gelen insanlar birbirlerini tanımasalar da sanki yıllardır arkadaşlar, dostlarmış gibi bir hava vardı. O alandaki insanların coşkusunu görüp heyecanlanmamak, umutlanmamak mümkün değil.
Metal sektöründen bir kadın işçi: Ben 1 Mayıs’ı hemen hemen hiç kaçırmamışımdır. Ama bu seferki farklıydı, UİD-DER’le katılmıştım. Geçen sene de UİD-DER’le katılmak istiyordum ama bir şekilde olmamıştı. Ben hep 1970’lerdeki 1 Mayısları yaşamak istemiştim. Hep o yıllardaki 1 Mayıs’ı hayal etmiştim. O yılları yaşamamış olsam da UİD-DER’in disiplinli, coşkulu katılımının bana o yılları yaşattığını söyleyebilirim. Ben UİD-DER’i daha önce tanımamış olmanın üzüntüsünü yaşıyorum, keşke daha önce tanımış olsaydım. Ama olsun, şimdi ben UİD-DER’i tanımamış olanlara tanıtacağım ve “keşke daha önce tanımış olsaydım” dememeleri için çalışacağım.
Bir kamu işçisi: Ben izlediğim videodan, sizlerin anlattığı şeylerden gördüm ki 1 Mayıs alanında büyük bir coşku ve mutluluk var. Ben bu sene 1 Mayıs’a katılamadım ama seneye kaçırmayacağım.
İşçi arkadaşlarımız duygu ve düşüncelerini anlattıktan sonra türkülerimizi ve marşlarımızı söyledik, hep birlikte halaylarımızı çektik. Ardından da UİD-DER İşçi Tiyatrosu’nun hazırladığı ve önümüzdeki günlerde sahnelenecek olan “Köle İbrahim Tuhaf Konuşuyor” adlı oyuna, bütün işçi arkadaşlarımızı davet ederek etkinliğimizi bitirdik.