Merhaba arkadaşlar, ben Gebze’de araba parçaları boyayan bir fabrikada çalışmaktayım. Daha önce de UİD-DER’in internet sitesi aracılığıyla, çalıştığım fabrikada yaşadığımız sıkıntıları yazmıştım. Çalıştığım fabrikada gün geçmiyor ki bir iş kazası gerçekleşmesin. Ne yazık ki henüz 16’sında olan bir işçi kardeşim iş kazası geçirdi.

Fabrikanın hiçbir bölümünde forkliftin geçiş yolu belirlenmiş değil. Sürekli ölümle burun buruna çalışıyoruz. Zaten fabrikamızda çalışan işçilerin çoğu daha çocuk yaşlarda! Patronlar düşük ücret verip fazla çalıştırmak için gencecik çocukların hayatını karartıyorlar. Çok ağır şartlarda ve günlük 9,5 saat çalışıyoruz, bunun üzerine fazla mesailer de eklenince günlük çalışma 12-14 saati buluyor. Haliyle yorgun ve dalgın oluyoruz. Mesaimizin bitmesine yarım saat kala arkamdan gelen çığlık sesiyle irkilerek oraya doğru koştum. 16 yaşındaki işçinin ayağı forkliftin altındaydı. Gencecik işçinin 1 tonluk ağırlığın altında kalan ayağını gördüm.

Arkadaşımın ayağı kırılmıştı. Apar topar hastaneye götürdüler. Durumunun kötü olduğunu, hemen ameliyata alındığını öğrendik. Zaten çalışma saatlerinin uzunluğundan bozulan psikolojimize bir de arkadaşlarımızın geçirdiği iş kazaları ekleniyor. Her gün içimizde bir korkuyla gidiyoruz çalışma yerlerine; “acaba bugün sıra kimde?” diye. Patronun almadığı iş güvenliği önlemleri yüzünden çocuk belki ayağını kaybedecek. Hayatını da kaybetmiş olabilirdi. Üstelik anlaşmalı hastaneye götürüldüğü için bir iş kazası tutanağı da tutulmadı.

Patronların almadıkları iş güvenliği önlemleri hepimizin canını yakmaya devam ediyor. Biz işçiler ancak örgütlenerek ve birlikte hareket etmeye başlayarak bu kazaların önüne geçmeye başlayabiliriz. Çevremdeki bütün işçi arkadaşları UİD-DER’le bilinçlenmeye ve örgütlenmeye davet ediyorum. Unutmayın, yarın sıra sizde olabilir!