Günler öncesinden hazırlıklarımızı yapmaya başlamıştık. İşçileri ve emekçileri elimizdeki bültenle ve bildirilerle 1 Mayıs’ta alanlarda buluşmaya çağırıyorduk. Tüm hazırlıkları yaparken beklenen gün geldi çattı. Çabalarımızın boş bir uğraş olduğunu söyleyenlere inat biz tüm coşkumuz ve kararlığımızla umudu, kavgayı büyüterek alanlardaydık. Kortejimizde baştan sona coşku ve heyecan ve patronlar sınıfına öfke vardı. Öfkemizi, sınıf kinimizi kusuyor, sloganlarımızla farkımızı ortaya koyup, İstanbul sokaklarını inletiyorduk. Etraftaki meraklı gözler kızıl bir gelincik tarlasını andıran kortejimizi izliyor ve çalışmalarımızdan kaynaklı gelip bizleri tebrik ediyorlardı. Bizlerse kimseden aferin almak için değil geleceğimiz ve sınıfımız için mücadele ettiğimizi söylüyorduk. Evet dostlar 1 Mayıs’a katılan işçi sayısı her sene artıyor. Ama bu bizi yanıltmasın bizlere kuru kalabalıklar lazım değil. UİD-DER işte bunu tersine çevirdi. Her geçen sene kortejimiz biraz daha büyüyor, ama aslında büyüyen UİD-DER değil mücadelemiz, kavgamız büyüyor! Bizler tüm coşku ve kararlığımızla umudu büyütmeye devam edeceğiz. Ve her şeye rağmen daha bir coşku, öfkeyle yürüyeceğiz yollarda yan yana, omuz omuza!
UİD-DER Yürüyor, Mücadele Büyüyor!