Fabrikalardan ve farklı sektörlerden işçi kardeşlerimizle bir UİD-DER pikniğinde daha buluştuk. Oyunlar oynadık, şarkılar, türküler söyledik, şiirler okuduk, halaylar çektik ve sohbetler ettik hep beraber. Herkes üzerine ne düşmüşse layıkıyla yaptı ve yaptığı işe de canıgönülden sarıldı. Planlı, programlı bir UİD-DER pikniğiydi. Bir fabrikada çalışan arkadaşla muhabbet ederken, “başka pikniklere de gittim ama böyle değildi. Herkes hep beraber yapıyor işleri, mesela sadece kadınlar değil. Diğerlerinde tam tersi oluyordu, kadınlar işleri yapıyordu, erkekler içiyordu. Sonra da kavga falan. Hatta bir piknikte ölen bile oldu. Bu piknik hem böyle değil, bir de sohbetlerden bir şeyler öğreniyorsun” dedi. Gerçekten de öyle, pikniği piknik gibi yaşıyoruz UİD-DER pikniklerinde. Sabahtan akşama kadar her anı başka başka şeylerle dolu. İnsan hem anı yaşıyor hem de böylesi anlardan zevk alıyor, cabası da plan insana bir şeyler katıyor. Ben işçi kardeşlerimin UİD-DER pikniğine katılmalarını tüm içtenliğimle tavsiye ediyorum.