Tarih 8 Haziran 2010’du. İstanbul Kadıköy’de taşeron temizlik işçisi Mevlüt Macit sel sularına kapılıp Kurbağalıdere civarında kaybolmuştu. Dalgıçlar Macit’i aramış fakat bir türlü bulamamışlardı. Daha sonra iş makinesi ile arandı. Yine bulunamadı. İşçi arkadaşlarının gözleri önünde sele kapılıp kaybolan Mevlüt Macit’in cesedi bulunamadığı için ailesi dava bile açamadı. Çünkü yasaya göre, ceza davasının açılabilmesi için cesedin bulunması ya da kayıp olayının üzerinden 5 yıl geçmesi gerekiyordu.

İki senenin ardından geçtiğimiz Nisan ayında, balıkçılar Kadıköy civarında içinde kemik olan tek erkek ayakkabısı buldu. Bulunan ayakkabı Mevlüt Macit’in eşine gösterildi. Güllü Macit bulunan ayakkabının eşinin ayakkabısı olduğunu söyledi. Kesin kanıt için selde kaybolan işçinin 23 yaşındaki oğlu Onur Macit’ten alınan DNA örneğiyle ayakkabının içinden çıkan kemikle karşılaştırıldı. Kemiğin Mevlüt Macit’e ait olduğu tespit edilmiş oldu. Şimdi Mevlüt Macit’in eşi ve çocukları, Mevlüt’ün kemiklerinin bulunmasını istiyor. Bir mezar taşı olsun diye...

Mevlüt Macit’in eşi, çocukları ve işçi arkadaşları Mevlüt’ü hiç unutmadı. Kaybolduğu bölgeden her geçtiklerinde gözlerinin önüne Mevlüt ve selde kaybolup gittiği geldi. Tıpkı Afşin-Elbistan’da göçük altındaki 10 işçinin eşleri, aileleri, çocukları ve işçi arkadaşları gibi. Tıpkı Zonguldak madencilerinin, Erzurum’daki TEDAŞ işçilerinin, Esenyut’ta yanan inşaat işçilerinin, Tuzla tersanelerindeki işçilerin, inşaatlardan düşüp ölen işçilerin eşleri, aileleri çocukları gibi. İnsanlar iş güvenliği tedbirlerinin alınmaması yüzünden iş cinayetlerinde katledilen yakınlarını unutabilirler mi, unutmaları mümkün mü? Mümkün değil. Geride kalanlar ömür boyu yürekleri yanarak ölenlerin acısını çekiyor.

Tıpkı Mevlüt Macit’in eşi ve çocukları gibi. Mevlüt Macit’in e şi, Güllü Macit, “Mevlüt’ün ölümü kader değil, ihmal ve sorumsuzluktan kaynaklanan cinayete teşebbüstür. Tek işi sokakları süpürmek olan işçiyi azgın sel sularının önüne attılar. Üzerinde yağmurluk bile yokken tehlikeli sel sularının önünde çalışmaya zorlandığı için hayatını kaybetti” demişti. Mevlüt Macit’in selde kaybolup ölmesinin ardından şimdi14 yaşında olan kızı Hande şoka girmiş. Halen tedavi gören Hande’nin üzülmemesi ve yorulmaması gerekiyor. Hande, “Babam 2 yıldır doğum günümde yanımda değil. Sabah 4’te kalkıp işe giderdi ve her zorluğa bizim için katlanırdı. O yanımda olmadığında kendimi çok güçsüz hissediyorum” diyor.

Patronlar sınıfı ise, ölen, sakat kalan işçilerin değil, tatlı kârlarının hesabını yapıyorlar. Patronların emrindeki, bakanlar, başbakanlar, belediye başkanları ise iş cinayetlerine, örtbas etmek için “kader” diyorlar.

Yeni iş cinayetlerinin önüne geçmek, başka yüreklerin yanmasını engellemek için her işçi yanındaki işçi kardeşleriyle birlik olup mücadele etmek zorundadır. İş cinayetlerinde kaybettiklerimiz işçi kardeşlerimizdir bizim. Tedbir alınmadığı için yarın ölecek, sakat kalacak olan da biziz. Mevlüt Macit’in eşinin de dediği gibi, iş kazaları kader değil cinayettir!