Asgari ücret karşılığında çalışmaya mahkûm bırakılıyoruz, uzun saatler çalıştırılıyoruz, üstüne iş kazalarında canımızı yitiriyoruz… Peki, bizim durumumuz patronların umurunda mı? Tabii ki hayır! Aksine, “bu da yetmez” diyorlar. Sömürüye hız kesmeden devam ediyorlar. İş yerlerinde kışın soğuğundan da, yazın sıcağından da nasibimizi bolca alıyoruz. Yaz aylarının kavurucu sıcaklarından kuşkusuz hepimiz etkileniyoruz. Biz işçilerin çilesi gün geçtikçe kat be kat artarak devam ediyor. Yaz aylarında sıcaklarla boğuşur haldeyiz. İş yerinde sıcaktan yemek dahi yiyemiyoruz. İşyerlerine sadece çalışmak için getirilmiş makine muamelesi görüyoruz.

Üretiyoruz, var ediyoruz. Soğuğu da, sıcağı da üfleyen o klimaları bizler üretiyoruz. Ama ürettiklerimizden biz işçiler yararlanamıyoruz. Neden mi? Nedeni, her şeyin parası olan için üretildiği kapitalist sistemin ta kendisidir. Patronlar odalarında klimalarıyla sefa sürerken bizler makine başlarında ter akıtıyoruz. Çalıştığım işyeri tam da bu sıkıntılar yaşadığım bir yer. Patronların soğuk, sıcak gibi sorunları yok. Malum, ürettiklerimizden onlar faydalanıyorlar. Ama haklarını yemeyelim! Klimalı odalarında biz işçiler üzerinden “nasıl daha fazla kâr edebiliriz, iliklerine kadar nasıl sömürebiliriz?” diye epeyce kafa patlatıyorlar! Ama bu sorunu bir tek ben yaşamıyormuşum. Birçok işyerinden işçiler yazın bu kavurucu sıcaklarında aynı sorundan şikâyetçi. İşyerinin çatısı sacdan olduğu için güneşten kavrulan işçiler resmen boğucu sıcaklara terk edilmişler. Başka bir arkadaşımın çalıştığı işyerinde de patron kârına kâr eklemek için işçileri sağlıksız koşullarda çalıştırmaktan geri durmuyor. İşyerini büyütmek isteyen patron, sözde masrafları azaltmak için sağlık ve iş güvenliği önlemlerini almaktan kaçarken, öte yandan aynı şekilde bir fabrika yaptırıyor. İşçiler çatısı sacdan olan ve sıcağı alabildiğine çeken bu yerde acımasızca çalıştırılıyor. İş yerinde klima olmadığı ve sadece bir tane vantilatör olduğu için işçiler birbirleriyle kavga eder hale gelmişler. Patron paraya kıyıp işyerine klima taktırmıyor. Ne yazık ki örgütsüz olan işçiler de çözümü vantilatör için birbirleriyle kavga etmekte buluyorlar.

Biz işçiler yaşadığımız bu sorunlara karşı ne zaman birlikte ve ortak mücadele etmeye başlayacağız? Sorunlarımızı çözmek için kafa yormanın zamanı geldi de geçiyor. İşyerlerimizde bizlere reva görülen bu koşullara karşı işçiler olarak örgütlenmekten ve birlikte olmaktan başka çaremiz yok!