9 Eylül Pazar günü UİD-DER Aydınlı Temsilciliği olarak Esenyalı’da bir film gösterimi gerçekleştirdik. “Dedemin İnsanları” adlı filmi izledik. Film için günler öncesinden kolları sıvadık. Tanıdık, eş dost kim varsa herkesi etkinliğimize davet etmekle başladık işe. Tanıdıklarımız dışında, tanımadıklarımızı da aramızda görmek ve tanışmak için Esenyalı’da kapıları tek tek çaldık. Her çaldığımız kapıda başka fabrikalardan ve sektörlerden işçilerle karşılaştık. Derneğimizin farklı farklı fabrika ve sektörlerden birçok işçinin bir arada olduğu bir dernek olduğunu anlattık. Yaptığımız etkinliklerden, çalışmalardan bahsettik. Yeni tanıştığımız işçi dostlarımıza UİD-DER’in bir dayanışma derneği olduğunu ve işçilerin birliğini sağlamak için kurulduğunu anlattık.

Sıra filmi izleyeceğimiz yeri hazırlamaya gelmişti. Pazar sabahı erkenden hep beraber filmi izleyeceğimiz yeri temizledik. Masalarımızı, sandalyelerimizi yerleştirdik, perdelerimizi astık. Konuklarımız geldikten sonra filmimizi izlemeye başladık. Filmde yeri geldi ağladık, yeri geldi güldük, belki kendi çocukluğumuza kadar gittik. Bizden olmayan herkesin ötekileştiği, hatta düşman ilan edildiği anlatılıyordu filmde. Oysa filmde söylenen, daha doğrusu hem izleyiciye hem de filmdeki iki küçük çocuğa çiçekler üzerinden halkların kardeş olduğu söyleniyordu. İşte o güzelim renkler bizleriz aslında. O güzel çiçekler Alevi, Sünni, Türk, Kürt demeden farklı din, mezhep, ırk ne olursa olsun işçilerin, emekçilerin bir arada oluşu.

Suriye’de insanlar ölüyor, Türkiye de insanlar ölüyor. Her gün çiçeklerimiz soluyor. Oysaki aynı sınıfın evlatlarıyız. Aynı tezgâhlarda çalışıp, akşamları aynı sokaklara giriyoruz. Hepimiz evimize ekmek götürme derdindeyiz. Patron maaşımızı vermese hepimizin evi aşsız kalıyor. O halde ne derdimiz olabilir birbirimizle? Bizlerin yani işçi sınıfının tek düşmanı, patronlar sınıfıdır. Aramıza ayrılıklar koyup bizleri birbirimize yabancılaştıran, hatta bizleri düşman haline getiren patronlar sınıfı tek düşmanımızdır. Zaten bu ayrılıklar da bir tek patronların işine gelmektedir.

Pek çok farklı renklerden birçok işçiyle izledik filmi. Farklı mezhepten, kökendendik ama aynı sınıftandık. İşçi sınıfının bireyleri olarak izledik filmi. Daha nice filmler izleyeceğiz. Ama en önemlisi hepimiz yan yana durmaya devam edeceğiz. Patronların oyununa gelmeyelim.  Onların oyunlarını bozalım ve yaşanan savaşlara dur diyelim!