Merhaba dostlar. Yazın gelmesiyle birlikte çalıştığımız fabrikada arkadaşlarımız izne çıkmak istedikleri tarihleri aylar önce yazdırmışlardı. İzne çıkacak arkadaşlarıma, bütün yıl böyle yoğun çalıştıktan sonra dinlenmek veya gezmek için nereye gideceklerini sorduğumda, yüzde sekseni, yaşam koşullarının giderek daha da zorlaştığını, memleketlerine gidip çiftçilik, hayvancılık yaparak ek gelir sağlamaya çalışacaklarını dile getirdiler.
Aldığımız ücret ortada. Patronlar zam yapmıyor. İzinde dinlenebilmemiz mümkün olmuyor. İzne çıkarken hak ettiğimiz maaşlarımızı bile vermiyorlar. Buna örnek olarak çalıştığım fabrikada izne çıkan işçi arkadaşımın yaşadığı olayı sizlerle paylaşmak istiyorum.
Ağustosun 6’sında izne çıkacak arkadaşım normal şartlarda ayın 5’nde verilmesi gereken maaşların yatırılmasının 10 Ağustosa erteleneceğini biliyordu. Ayın başında maaşlarımızın zamanında verilmeyeceğini bildiği için avans çekmek istedi. Fabrikada avans çekebilmek için bölüm ustası vesilesiyle muhasebeye avans çekmek istediğimize dair bir yazı iletmek zorundayız. Sonra muhasebeden gelecek cevabı bekleriz. Arkadaşım da bu kurallara uyarak isteğini iletti ve sonuç iki gün sonra geldi. Verilen cevap şuydu: “Avansınız Cuma günü değerlendirilecektir.” Cuma günü de avans vermeyeceklerini bilen arkadaşım tepki gösterip, “Ben yıllık iznimde memlekete gitmek için nereden yol parası bulacağım?” diye isyan etti. Bu kızgınlıkla çalışırken ustabaşı arkadaşımızın yanına gelmiş. İmalat müdürünün Cumartesi mesaisine gelmesini istediğini söylemiş. Durumu fırsat bilen arkadaşım, eğer Cuma günü avans verirlerse gelmeyi kabul edeceğini söyledi. Bunun üzerine imalat müdürünün yanına giden ustabaşı beş dakika sonra gelerek, Cumartesi mesaisine gelmesi için avans verilmesi şartının kabul edildiğini söyledi.
Ancak patron, her zamanki gibi sözünü tutmadı. Avans yatırılmadı. Bunun üzerine işçi arkadaşımız da Cumartesi mesaisine gitmedi. Pazartesi günü işe gittiğimde arkadaşımı arayarak avansının yatıp yatmadığını sordum. Cumartesi öğleden sonra burnundan getirdikleri avansını çektiğini, yıllık iznini köye gidip babasına yardım ederek geçireceğini söyledi.
Patronlar tüm haklarımıza el koymak için ellerinden geleni yapıyorlar. Yaz geçti ama ihtiyaçlarımızı karşılayabilecek düzeyde bir ücret alamadığımız için ne tatil yapabildik, ne de doğru düzgün izin hakkımızı kullanabildik. Maaşlarımızı düzenli alamıyoruz. İşyerimizde örgütlü olsaydık, koşullarımız çok daha farklı olurdu.