11 Mart gecesi Esenyurt’ta Marmara Park Alışveriş Merkezi inşaatında çalışan işçilerin kaldığı çadırda yangın çıkmış ve hızla yayılan yangında 11 işçi yanarak can vermişti. Ölen işçilerin aileleri, 18 Ekimde, evlatlarına mezar olan alışveriş merkezinin kapısındaydı. Şaşalı bir törenle açılışı yapılan AVM önünde bir araya gelen acılı aileler, katliamın senesi bile dolmadan yapılan törene tepki gösterdiler. Eyleme katılan Bir Umut Derneği, İş Cinayetlerine Son Platformu, UİD-DER, sendikalardan temsilciler ve demokratik kitle örgütleri iş cinayetlerinin son bulması taleplerini haykırarak ailelerin yanında yer aldılar.

“Bu Alışveriş Merkezinin İnşaatında 11 İşçi Yanarak Hayatını Kaybetti! Ne Çabuk Unuttunuz?” pankartını açan aileler adına basın açıklamasını, Barış Kıyak’ın kız kardeşi Damla Kıyak yaptı. Kıyak; danslarla, balonlarla, palyaçolarla, janjanlı davetlerle açılış yapan patronlara seslendi: “Kazanç uğruna canlarımızın hayatlarını kaybetmesine neden olanlar, kazanç uğruna acımıza saygıyı bile esirgemekteler. Biz acımızla, kederimizle, öfkemizle insanlığı/onuru temsil ediyoruz. Ya siz ey bedbahtlar… Siz neyi temsil ediyorsunuz!”

Gencecik ağabeyini yitiren Damla Kıyak’ın duygulu konuşması, AVM’yi gezmeye gelen birçok işçiyi yolundan döndürdü. UİD-DER’in mikrofon uzattığı alışveriş için gelenlerin çoğu, 11 işçinin yanarak hayatını kaybettiği inşaatın, Marmara Park AVM olduğunu bilmediklerini ifade ettiler. AVM’nin bir bölümünde devam eden inşaatta çalışan işçiler; yapılan bu açılışın terbiyesizlik olduğunu, işçilerin burada çalışmaya korktuklarını fakat

hayatta kalabilmek için başka şanslarının olmadığını söyleyerek tepki gösterdiler. AVM kapısında haykırılan “İş Kazası Değil Bu Bir Cinayet”, “Sorumlular Belli Adalet İstiyoruz”, “İşçilerin Kaderi Ölüm Değildir” sloganlarını duyan AVM çalışanları da uzun süre eylemi izlediler.

İşçilerin yanan bedenleri üzerinde, sermayenin ışıltılı dünyası, gösterişli AVM’leri yükseliyor. İşçiler ölüyor, sermaye büyüyor. Ocağına ateş düşen işçi aileleri kahredici bir yalnızlığa ve çaresizliğe gömülüyor. Bu cendereyi kırmak için; işçi ölümlerini durdurmak için, hesap sormak için örgütlü mücadeleyi yükseltelim!