Ben UİD-DER’li bir işçiyim. Her ay düzenli çıkan İşçi Dayanışması bültenini fabrikalarda dağıtıyoruz. Dağıtım esnasında bazı işçiler “biz sendikalı değiliz, Harranlıyız” diyorlar. Halbuki Kıraç’ta toplasan 2-3 fabrika sendikalı, diğer fabrikalar sendikasız ve 12 saat asgari ücretle çalışıyorlar.
Biz işçiler dağınık ve örgütsüz olduğumuz için sendikalar bize gerçekten uzak. Kendisine “Harranlıyım” diyen işçilerin işçi yayınlarını en az iki kat fazla okuması gerekiyor. Biz işçiler bilmemiz gereken en temel haklarımızı bile bilmediğimiz için günden güne ücretlerimiz düşüyor, çalışma saatlerimiz artıyor. Böyle olunca da ne iş güvenliğimiz ne de can güvenliğimiz oluyor. Demek ki “Haranlıyım” demek bazı gerçeklikleri bir işçi gözüyle görmediğimiz anlamına gelir. İşçiler olarak birlik olmadığımız sürece bu böyle gider.