14 Ekimde Tuzla temsilciliğimizde açılış etkinliğimizi gerçekleştirdik. Etkinliğimizin öncesindeki hazırlıkları ve sonrasını sizlerle paylaşmak istiyorum. Etkinliğe hazırlığımız günler öncesinden hummalı bir şekilde başladı. Gerek derneğimizin düzeni, temizliği, panolarımızın güncellenmesi için, gerekse de mahalledeki, işyerindeki arkadaşlarımızı, ablalarımızı, ağabeylerimizi etkinliğe çağırmak için her birimiz seferber olduk. Herkeste tatlı bir heyecan ve gurur vardı. Çünkü bu etkinlik, sezonun açılış etkinliği olacaktı ve biz şunun bilincindeydik: Çağırmadığımız, ulaşamadığımız kimse kalmamalıydı.

Mahallede kapısını çaldığımız bir ev, yeni tanışmış olmamıza rağmen bizi çok sıcak karşıladı. Kapıyı bize açan abla bizi eve davet etti. Kısa bir süre derneğimizi ve etkinliğimizi anlattık. Evinde eşi yoktu ama uyuyan oğlunu uyandırdı, bizimle sohbet etmesini sağladı. Bizi uğurlarken de “bu olmadı, çay içmeye gelin” diye tekrar davet etti. Yaptığımız faaliyetlerin çok anlamlı olduğunu ifade edip bizi uğurladı.

Etkinlik günü geldi çattı. Zaman çabuk geçmişti. Etkinlik saati yaklaştıkça derneğimizin etrafı gelen işçilerle doluyordu. Her karede arkadaşlarımız sohbetler ediyordu. Bu arada salonda da son hazırlıklar hızla devam ediyordu. Ve nihayet etkinliğimize başladık. Salona gelen misafirlerimizi sığdıramadık. Bazı işçi arkadaşlarımız ayakta izledi etkinliğimizi. Ortamda oldukça sıcak ve coşkulu bir hava vardı. Öyle ki başka bir yere yetişmek için erken kalkması gereken bir aile, etkinlik bitmeden derneğimizden ayrılmadı.

1 Mayıs görüntülerini izlediğimiz videolarımız, şiirler, sunucu arkadaşlarımızın anlattıkları, müzik grubumuzun türkü ve şarkıları ile salondan alkış sesleri hiç eksik olmadı. Annelerinin kucaklarındaki minik kardeşlerimiz de alkışlarını eksik etmediler. Oldukça coşkulu bir hava vardı.

Etkinliğimiz bittiğinde ise salonu dolduran herkesin yüzündeki gülücüklerden memnuniyetleri okunuyordu. Sohbet ettiğimiz bir ablamız bize, “ya inanamıyorum, her geldiğimizde farklı ve daha güzel şeyler yapıyorsunuz ve her seferinde şaşırtıyorsunuz beni” deyip ekledi. “1 Mayıs’ta beni listeye yazın, şimdiden ben en önlerde olmak istiyorum.”

Başka bir ablamız ise şöyle dedi: “Madenci türküsü söylenirken ağladım, ne güzel ifade ediyor işçilerin duygularını. Ne güzel söylediler!”

Aslında bunun gibi pek çok güzel şeyler söylendi etkinliğimize dair. Söylenen şeyler elbette bizi çok mutlu ediyor. Bizi mutlu eden bir şey daha var ki, işçilerin sorunlarına çözüm yolu gösteren derneğimizin her geçen gün büyüyor olmasıdır. Birçok işçi arkadaşımızın dediği gibi dar salonlara sığmıyoruz artık.