Bangladeş İşçi Sınıfının Acısı Acımızdır!

Bangladeş’in başkenti Dakka’da yüzlerce işçinin çalıştığı bir tekstil fabrikasında 24 Kasım Cumartesi günü yangın çıktı. 9 katlı binada hızla yayılan yangından kaçmak isteyen işçilerin bir kısmı, yangın merdiveni olmadığı için pencereden atladı. Yangının çıkış nedeninin elektrik kontağı olduğunu söyleyen yetkililer, ilk saatlerde ölü sayısını 8 olarak açıkladılar. Ancak itfaiye işçilerinin yangını söndürme çabaları ve kurtarma ekiplerinin fabrikaya ulaşmasıyla katliamın gerçek boyutları ortaya çıktı: 112 işçi ölmüştü.

Fabrikanın sahibi Delvar Hüseyin, işçi sağlığı ve güvenliği önlemlerini almadığı suçlamalarına karşılık, 7 fabrikası olduğunu ve daha önce başına böyle bir olay gelmediğini söylüyor. İşyerinde güvenlik standartlarının düşük olmadığını savunuyor. Ancak 2010 yılında aynı sanayi bölgesinde bulunan bir başka tekstil fabrikasında, aynı nedenle yangın çıktığından ve 25 işçinin yanarak can verdiğinden, buna rağmen fabrikasına bir yangın çıkışı yaptırmadığından bahsetmiyor. Facianın sorumlusu olduğunu reddediyor. Söndürme çalışmalarına katılan itfaiye işçileri, bir yangın çıkışı olması halinde ölü sayısının bu derece fazla olmayacağını vurguluyorlar.

banglades2.jpg [1]

Bangladeş’te 4500 tekstil fabrikasında 2 milyon işçi çalışıyor. Bangladeşli tekstil patronları yıllık 24 milyarlık ihracat yapıyor. Ancak bu büyük kârlardan işçilerin payına daha sağlıklı ve güvenli çalışma ortamları değil, katliamlar düşüyor. Bangladeşli patronlar da diğer tüm uluslardan patronlar gibi zalimdir. Türkiye, her ay ortalama 100’den fazla işçinin iş kazalarında katledildiği bir ülke iken, ülkenin başbakanı bu ölümleri “kader” olarak açıklıyor. Bangladeşli patronlar da işçi ölümleri karşısında aynı zalim tutumu takınıyor. Yanarak can veren tekstil işçileri kardeşimizdir ve ailelerinin acıları acımızdır. Hangi milletten olursa olsun tüm patronlar ise düşmanımız ve kardeşlerimizin katilidir.