Çalıştığım işyerinde Ramazan ayında patron tarafından iftar yemeği verilir. Bu seneki Ramazanda da patron iftar yemeğini lüks bir lokantada vermişti. Yemeğe sadece işçiler ve eşleri davetliydi. Çocukların getirilmesi istenmemişti. Birçok işçinin çocuğu olduğundan “biz çocukları kime emanet ederiz, ancak çocuklarımızla birlikte geliriz” dediler. Bu yüzden davete talep az olunca patron tüm işçileri çağırıp toplantı yaptı. “Çocuklarınızı getirirseniz masraf daha da çoğalır, orada bir kişilik yiyeceğiniz yemek sizin burada yediğiniz otuz kırk günlük yemeğinizdir” dedi. Konuşmasının devamında, “çocuklarınız burada çalışırsa ancak o zaman yemeğe gelebilir” dedi pişkin pişkin ve yüzü kızarmadan. Patron şimdiden işçi çocuklarını sömürmeyi hayal ediyor.

Biz işçileri iliğimize kadar sömürdükleri yetmiyormuş gibi daha şimdiden işçilerin çocuklarını nasıl sömüreceğinin hayalini kuruyor ve utanmadan işçilere mesaj veriyor. Biz işçiler örgütlenmediğimiz sürece, patronlar bizleri sömürdüğü gibi çocuklarımızın geleceğini de elinden alacak. Sözün özü, tüm işçi kardeşlerimi insanca ve onurlu yaşamak için mücadeleye çağırıyorum.