Tuzla Organize Deri Sanayi Bölgesi’nde bulunan Karaca Deri’de 17 Aralıkta Mustafa Keleş isimli işçi işten atıldı. Deri-İş Sendikası’na üye olduğu için işten atılan işçi, fabrika önünde direniş çadırı kurarak direnişe başladı.
Daha önce sendikalı olan Karaca Deri’de yaklaşık 40 işçi çalışıyor. 2007’de sendika baş temsilcisi ve 4 işçi işten atılmıştı. Bunun üzerine bir haftalık bir direniş yaşanmıştı. Patron direnişten hemen sonra fabrikaya taşeron getirterek işçileri taşeronda çalışmaya zorladı. Yeni aldığı işçileri taşeronun bünyesine alan patron, eski işçileri de girdi-çıktı yaparak taşeron kapsamında çalıştırmaya başladı.
2009 yılında sendikalı işçi sayısının yetersiz kalması üzerine yetki alamayan Deri-İş, fabrikadan tasfiye edildi. Ama eski işçiler fabrikada tekrar örgütlenme çalışması yürüttüler. 2012 Ramazan Bayramı’ndan sonra tekrar Deri-İş’te örgütlenmeye başladılar. Kısa bir sürede sendikal çoğunluğu yakalayan işçiler, yetki için başvuruda bulundular. Yetki geldikten sonra sendikanın yaptığı görüşmede patron, yetkiye itiraz etmeyeceğini ve sendikayı kabul edeceğini, verebileceği hakları da vereceğini söyledi. Ama taşeronun sözleşmesinin yılbaşında biteceğini, ancak o zaman taşeronu fabrikadan çıkartabileceğini, o zamana kadar beklemeleri gerektiğini söyleyen patron, yetki itirazında bulunmadı.
Fakat patron, verdiği sözlere rağmen 17 Aralık Pazartesi günü sendikal örgütlenmede başı çeken işçilerden Mustafa Keleş’i işten çıkardı. Gerekçe olarak da Keleş’in preste çalışırken yanlış iş çıkarmasını gösterdi. Hiçbir patronun işçiyi sendikal nedenlerle işten atmayacağını söyleyen direnişçi işçi, yaşananları şu sözlerle anlattı: “Ben preste çalışırken malın bozuk çıktığını fark ettim. Hemen gidip ustaya söyledim. Usta, ‘bütün sorumluluğu ben üstüme alıyorum sen devam et’ dedi. Patron gelip preste malın bozuk çıktığını görünce bana tutanak yazılmasını istedi. Usta sorumluluğu kabul etiğini söyledi ve üç gün tutanak yazmadı. Sonra patron ustaya baskı yaparak bana tutanak yazdırdı. Ama tutanağı patronun kendisi yazdı. Ben bu tutanağı imzalamadığım için beni işten attılar.”
Karaca Deri patronu, 8 senedir aynı fabrikada çalışan Keleş’in işten atılmasının sendika çalışması ile bir alakası olmadığını, sendikayı kabul edeceğini ileri sürüyor ama haksız yere işten attığı işçiyi geri almayacağını söylüyor. Fabrikada çalışan işçilerse, yemek ve çay molalarında çadırdaki arkadaşlarını yalnız bırakmıyorlar. Fazla mesailere kalmayarak patrona baskı uygulamaya çalışıyorlar.
Karaca Deri’deki kazanımın bütün işçi sınıfının kazanımı olacağını söyleyen Keleş, direnişi için destek çağrısında bulunuyor: “Bütün sınıf dostlarını dayanışmaya bekliyorum. Ben tek başıma olsam da mücadeleme devam edeceğim. Sendikamın ve sınıf mücadelesinin bir adım ileri gitmesi için baskılara boyun eğmeyeceğim.”