Ben bir öğrenciyim ve aynı zamanda bir işçi kızıyım. Öğrencilik hayatımda pek çok sıkıntı çekiyorum. İşçi çocukları olan öğrencilerde olumsuz pek çok şey var. Bu gençlerin hareketleri ve konuşmaları bana ne kadar sorunlu büyüdüklerini gösteriyor. Bu yaşam koşullarında bir çocuk büyütmek onca zorken, arkadaşlarımın çoğu en az dört kardeş. Birçok dertle baş etmeye çalışan anne ve babalar, çocukları büyütmekle sıkıntı çekiyor ve onlarla yeterince ilgilenemiyorlar. Bununla birlikte arkadaş ortamında herkes birbirini etkiliyor ve olumsuzluklar daha hızlı yayılıyor.

Diğer bir konu ise öğretmenlerin umursamazlığı ve ilgisizliğidir. Öğrencilerin çoğu böyle olduğu için öğretmenler de onlara karşı tavır alıyorlar. Oysa öğretmenlerin asıl bu konularda daha girişken olmaları gerekiyor. Öğretmenlerin, öğrencilerin en ufak bir sıkıntısını bile ilgiyle paylaşmaları, anlamaları, onlara yardımcı olmaları gerekiyor. Ama öğretmenler de düşük ücretleri ve iş güvencesi olmaması nedeniyle çok sıkıntılılar. Gençlerle ilgilenecek halleri yok. Kendi sorunlarını çözmeye çalışıyorlar. İşçi ailelerinin çocukları işte böyle büyüyorlar.