
İşten atmalara ve utanç sözleşmelerine karşı çıkalım!
Fransa’da 11 Ocakta Başbakan Hollande’ın Sosyalist Partisiyle bağlantılı olan CFDT konfederasyonu ve diğer bir kaç sendika konfederasyonu ile patronlar arasında Çalışma Bakanını memnun eden “esnek-güvenlik” anlaşması imzalandı. CGT ve FO konfederasyonları doğru bir tutum alarak anlaşmayı imzalamayı reddettiler. Bu ihanet anlaşması “ekonomik zorluk” durumunda ücret kesintilerine ve uzun çalışma saatlerine izin veriyor. Patronlar işçileri şirketin farklı bir işyerinde çalışmaya da zorlayabilecekler (“iç kaydırma”). Ve işten atmak daha kolay olacak. Bu, Medef’in (patronların sendikası) isteklerine teslim olmaktan başka bir şey değildir.
Daha önce PSA 11 bin işçiyi işten çıkaracağını ve Aulnay fabrikasını kapatacağını duyurmuştu.
Renault da 8 bin 620 işçiyi işten çıkaracağını ve daha ağır bir rekabet sözleşmesi dayatmak istediğini duyurdu:
Bu sözleşme zorla işyerini değiştirmeyi, uzun çalışma saatlerini, 2013 için ücretlerin dondurulmasını, 2014 ve 2015 için de, enflasyon oranları hesaba katıldığında reel ücretlerin düşmesi anlamına gelen mikroskobik artışları (sırasıyla %0,5 ve %0,75) içeriyor. En önemlisi, sendikalar bu anlaşmayı imzalamayı kabul etmezlerse, Renault binlerce işçiyi daha işten atmanın yanı sıra iki fabrikasını da kapatmakla tehdit ediyor. Bu aşağılık sözleşmelerin hedefi şudur: İşçilerin yarısının işten atılması, geri kalan yarısının da aşırı sömürülmesi!
Hollande ve Medef işçilere karşı el ele
Başbakan Ayrault’un hükümeti vergi kesintileriyle 20 milyar avroyu şirketlere bahşederken, Hollande da kendisine dilekçe vermeye gelen Florange çelik işçilerine karşı göz yaşartıcı gaz kullanmakta tereddüt etmedi ve PSA Poissy ve St Quen’deki yoldaşlarıyla buluşmaya giden PSA Aulnay işçilerini korkutmak için özel timleri gönderdi.Bu 20 milyar, büyük ölçüde, binlerce işçiyi işten atan Renault ve Peugeot’ya, zaten milyarlarca avro kâra geçen büyük inşaat şirketlerine (Vinci, Bouygues, Eiffage), düşük ücretler ve güvencesiz çalışma koşulları dolayısıyla adı çıkmış büyük perakende zincirlerine, Florange’dan sonra Belçika’daki 6 çelik fabrikasını kapatacağını duyurarak bir sözünü daha tutmayan ArcelorMittal’a gidecek. Bu süper zengin şirketler bir elleriyle hükümetin hediyelerini kaparken, diğer elleriyle fabrikaları kapatıyor ve işçileri işten atıyorlar.
Sırada başka kirli oyunlar da var: patronlar fabrikaları kapatıp işsizlik yaratırken, Emeklilik Kurumu emeklilik ödemelerinin azaltılmasını öneriyor. Genel Muhasebe Ofisi de işsizlik ödeneklerini azaltmayı tavsiye ediyor!
Bu saldırılara nasıl karşı durabiliriz?
Mücadelelerimizin tümünü birleştirirsek bunu başarabiliriz!
Geçen Perşembe Renault-Flins’de yaşananlar bunu ortaya koydu: kapıları kilitleyen, güvenlik görevlilerine ve menajerlere nöbet tutturan fabrika müdürleri, PSA Aulnay işçilerinin Renault’da iş durduran yoldaşlarıyla buluşmalarını engelleyemediler. 250 kararlı PSA işçisi çok daha güçlüydü. Coşkulu PSA ve Renault işçilerinin bir araya geldiği ve kardeşleştiği dakikalar hem onların hem de televizyon haberlerinde onları izleyen milyonların yüreğini ısıttı. Bu da gösteriyor ki mücadeleleri birleştirmek ve tek tek fabrikaların yalıtılmışlığını kırmak mümkündür.
Bu hafta farklı fabrikalar ve sektörlerden işçilerin bir araya gelmesi için yeni imkânlar daha şimdiden ortaya çıkmış durumda: 29 Ocaktaki Paris Champs-Elysees’deki tümVirgin mağazalarındaki grevci işçilerin gösterisi; aynı gün Licencielles, Goodyear, Fralib, Sanofi ve diğer birkaç fabrikadan işçilerin Çalışma Bakanlığı önündeki gösterisi; ertesi gün Renault’taki hareketlenmeler; 31 Ocakta kamu çalışanlarının gösterileri.
O halde topyekûn mücadeleyi örgütleyelim! Bunu başarabiliriz!
28 Ocak 2013
[Fransa’da sosyalist L'Etincelle (Kıvılcım) grubunun işyerlerinde dağıttığı bu bülten metninin İngilizcesi Marxist Revival [3] sitesinde yer almaktadır.]