Çalıştığım fabrikada senelik zam ayı geldiğinde işçi arkadaşlarımın birçoğu ücretlerinin çok yükseleceği, iyi bir zam yapılacağı beklentisine girmişlerdi. Bunun sebebi fabrikada işlerin iyi gitmesi, yoğun olması ve bunların kendi ücretlerine yansıyacağını sanmalarıydı.

Bu düşünce işçi arkadaşların davranışlarına da yansıyordu. Herkes tam vaktinde işbaşı yapmak için gayret ediyor, normalde makine başında iki kelime sohbet edebildiğin arkadaşlar, hiç konuşmadan hatta tuvalet ihtiyaçlarına bile çok az giderek kendilerini iyice işe veriyorlardı. Bunun sebebi ise patronun performans değerlendirmesinde iyi görünerek yüksek zam alma istekleriydi. Ama tüm bu beklentilere ve yoğun çalışma temposuna rağmen maaşlara gelen zam %4 ile %8 arasında kaldı. Bu durum bütün arkadaşlarda hayal kırıklığı yarattı. Bazı sohbetlerimizde fabrikada birlik olmadığımız için yüksek bir zam olmayacağından bahsediyorduk ve birçok arkadaşımız “işler çok iyi o yüzden bize zam yaparlar” diye düşünüyordu. Ama anladık ki işçiler birlik olup örgütlenmediği, fabrikada haklarını aramadığı sürece işler istediği kadar iyi olsun, iş yeri sürekli kârını artırsın, patron işçiyi sömürmeye devam edecektir. Daha insanca bir yaşam ve haklarımız için birleşelim.