Vardiyalı çalışan her işçi gibi bizler de bugünkü gece vardiyası için servislerimize bindik. Gecenin 11 buçuğunda tam sanayiye girmişken yol kenarındaki EKU fren fabrikası önündeki işçileri gördük. Kapı önünde “Atılan İşçiler Geri Alınsın” yazılı bir pankart vardı. Hemen şoföre kornaya basmasını söyledik ve alkışlayarak camlardan bekleyen arkadaşlara el salladık. Sonrasında fabrikaya gittiğimizde arkadaşlarımızla gecenin o saatinde bile işçilerin orada neden bekledikleri, sendikalarının olup olmadığı ve sabaha kadar beklemeye devam edip etmeyecekleri gibi birçok konuyu konuştuk. Bu soruların hiç birine cevap bulamayınca hep birlikte sabah vardiya çıkışında direnişi ziyaret etmeye karar verdik.

Sabah servisi EKU fabrikası önünde durdurduk. Daha önce hiç direniş görmeyen kadın arkadaşlarımızdan bazıları servisten biraz çekinerek indiler. Ama kapıda bekleyen işçiler bizleri öyle sıcak ve sevinçle karşıladılar ki arkadaşlarımızla tek tek herkesin elini sıkarak başarılar diledik. Onlar da bizden kapı önünde hep beraber slogan atmamızı istediler. Bizler de hep birlikte alkışlarla destek verdik. Çelik-İş Sendikası’ndan istifa ettiklerini ve Birleşik Metal-İş Sendikası’na geçtiklerini söyleyen işçiler bizleri de örgütlenmeye davet ettiler.

Tekrar başarılar dileyip servise binerken direnişteki işçiler de “helal olsun size” diyerek bizlere teşekkür ettiler.