İşçilerin Cumhuriyet Meydanı’na varmasının ardından burada bir basın açıklaması gerçekleştirildi. Çelik-İş Sendikası Gebze Şube Başkanı Şerafettin Koç, sürece dair bir açıklama yaptı. Koç, şöyle konuştu: “6 Eylülden beri işyerini terk etmiyoruz. Haklarımız gasp edilmek isteniyor. Biz buna karşı direniyoruz. İşte bu yüzden Gebze’nin desteğine ihtiyacımız var.” Şerafettin Koç’un ardından Gebze Sendikalar Birliği adına Petrol İş Gebze Şube Başkanı Süleyman Akyüz söz aldı. Akyüz, konuşmasında dayanışmanın önemine şu sözlerle değindi: “Bizim birliğe ihtiyacımız var. Ortak bir duruşa ihtiyacımız var. Feniş işçisi yan gelip yatmadı. Hakkı olanı istiyor. Bu ülkeyi yönetenler bunu görmek zorundadırlar. Yalnız değilsiniz. Umarız bu süreç başarıya ulaşır. Eğer ulaşmazsa da ulaşması için gerekirse burayı ikinci SEKA yapar, yine başarıya ulaştırırız. Feniş işçisinin mücadelesi mücadelemizdir. Hep yanınızda olacağız.”
Basın açıklaması sloganlar eşliğinde sona erdi. Basın açıklamasına emekten yana çeşitli kurumlar, BDSP, Eğitim-sen, Kristal-İş, Petrol-İş Sendikasının örgütlü olduğu Plascam, Cambro Özay, Mecaplas fabrikalarından işçiler ve derneğimiz UİD-DER katılarak destek sundular. Basın açıklamasının ardından işçiler, Eski Çarşı’ya doğru yürüyüşe geçtiler. AKP binası önüne gelen işçiler, “İşçiler Burada Hükümet Nerede” sloganlarını atarak tepkilerini dile getirdiler ve eylemlerine son verdiler.Feniş Direnişçisi Kadın İşçiler Dayanışmaya Çağırıyor; “Eğer bizler Feniş İşçileri olarak kazanırsak mücadelemiz örnek olacak!”
Yürüyüş sırasında sohbet ettiğimiz kadın Feniş işçileri bizlere yaşadıkları süreç ve mücadeleleri hakkında bilgi verdiler, duygu ve düşüncelerini dile getirdiler.
17 yıllık bir kadın işçi: “Gençliğimin en güzel yıllarında işe başladım. Ambalaj işçisi olarak işe girdim. Kadınların eli daha pratik diye kadın işçi almaya karar verdiler. Şimdi 7 kadın işçi olduk. Bu fabrikaya güvenip herkes ev aldı, araba aldı. Benim ev kredisi borcum var. İnşallah bir an önce olumlu sonuçlanır. Öyle ümit etmek istiyoruz.”
7 yıllık bir kadın işçi: Daha önce Fagor’da çalışıyordum. Orada çalışma koşulları çok kötüydü. İşyerine sendika getirmek için çok uğraş verdik. 19 işçi işten atıldık. Ben 6 ay çalışmıştım orada. Dava açtım. Davamı kazandım, tazminatımı aldım. 7 yıldır burada çalışıyorum. Biz bu örgütlü mücadeleye başladık. Devamı güzel olacak. Biz bir tazminat, maaş mücadelesi değil, toplumsal bir mücadele veriyoruz. Biz kazanırsak çok güzel bir örnek oluşturacağız.”