Derneğimizin İşçi Sağlığı ve Güvenliği Komitesi bu kez Sarıgazi Demokrasi caddesinde işçilerle buluştu. 29 Eylül Pazar günü gerçekleştirdiğimiz sokak etkinliğine işçi arkadaşlarımızın ilgisi büyüktü. Daha standımızı açarken etraftaki insanlar imza atmak istediler. Daha bizim anlatmamıza gerek kalmadan “haklı ve doğru bir şey olduğunu bildiğimiz için destek veriyoruz” diyerek imza attılar. İş kazası geçiren ya da geçirmeyen tüm işçiler hem derneğimizin iş kazalarına karşı yürüttüğü imza kampanyasına imza atarak destek verdiler hem de sorunlarını derneğimizin uzmanlarıyla paylaştılar.

Sokak etkinliğimizde işçilerle sohbet ettiğimizde karşılaştığımız tablo iş kazalarının ne kadar çok yaşandığını gösteriyordu. İş kazalarıyla ilgili resmi istatistiklere birçok iş kazasının geçmediğini gördük. İmza aldığımız birçok işçinin ya kendisi ya da bir yakını iş kazası geçirmişti. Bir abla, kendisiyle kardeşinin geçirdiği iş kazası üzerine röportaj yaparken gözyaşlarına boğuldu. Kardeşinin daha 17 yaşında iken iş kazası geçirdiğini ve parmaklarının koptuğunu anlattı. Bir işçi ağabeyimiz de çalışırken iş kazasından dolayı parmaklarının koptuğunu, çocuklarının kendisine

“Baba parmakların ne zaman büyüyecek?” diye sorduğunu anlattı. Bir inşaat işçisi, arkadaşının 2 ay önce asansör boşluğuna düşerek hayatını kaybettiğini ve sabah gelince de arkadaşının cesediyle karşılaştığını anlattı. Bir döküm işçisi de amcasının 17 yaşındaki oğlunun gözünü kaybettiğini belirtti. Bunlar karşılaştığımız işçilerin anlattıkları iş kazalarından bazıları. İş kazalarından geriye cansız bedenler, kopan parmaklar, kaybedilen gözler, acılı ailelerin gözyaşı ve travması kalıyor.

Sokak etkinliliğimizde etraftan geçenleri en çok etkileyen iş kazası geçiren işçilerin resimleri oldu. Açtığımız resim sergisi,

patronların iş kazalarında işçileri ne hale getirdiğinin göstergesiydi. Resimlere bakakalanlar ve gözlerini resimlerinden kaçırmaya çalışan işçiler oldu. Resimlerin hikâyelerini anlattığımızda yüzlerine yansıdı iş kazalarının dehşeti. Resimlere bakakalan bir işçi gence tersanede yaşanan iş kazası sonucu yanan işçinin hikâyesini anlattığımızda tepkisi “ben akşam işe gideceğim, bu resimlerden sonra nasıl çalışacağım?” demek oldu. Evet, iş kazalarını anlatan resim sergisi dehşet verici ama bunun sorumlusu kârlarından başka bir şey düşünmeyen patronlardır. 

Sokak etkinliğimizde işçi kardeşlerimize derneğimizin faaliyetlerinden, UİD-DER İSİG (İşçi Sağlığı ve Güvenliği) Komitesinden bahsettik. Onları önümüzdeki hafta yapılacak olan 8. Dönem Açılış Etkinliğimize davet ettik. İş kazaları biz işçileri sessizce katlediyor. Bu sessiz ölüme dur demek için tüm işçileri UİD-DER çatısı altında örgütlenmeye ve mücadele etmeye çağırıyoruz.